can dündar'ın yarim haziran kitabında geçen muhteşem söz.
cesaretsizliğin ama bir o kadarda büyük bir aşkın kelimelerle vücut bulmuş halidir bu anlam yüklü cümle. yıllarca seversin, aşkı bütün kalbinle hatta bütün organlarınla hissedersin ama bilirsin bu aşk tek taraflı ızdıraptan başka birşey değildir. sevdicek sevildiğini bilse dahi değişen bir şey olmayacaktır. sonra sevdicek gider. çok uzaklara gider. sevildiğini bilmeden, onun için çarpan bir yürek olduğunu bilmeden.
sonrada ne gözünü alabilirsin ne de göze alabilirsin...
uzun zamandır içinde bulunduğum ikilemi anlatan yegane cümle. biraz önce ilk defa olmadık bir yerde gördüm, sanki doktor doktor gezdiğim hastalığımın teşhisini koydu bir anda. kırk yıl bu durumda kalsam böyle kelimeştiremezdim, ne eksik ne de fazla.
--spoiler--
Hani bazen insan birini yanında tutmayı bilmez,
ama onun yokluğunu da istemez.
-Kaybetmeyi göze alamaz,
ama kazanmak için mücadele etmez.
-Bağlanmaya cesaret edemez,
...ama ondan tamamen kopmayı da beceremez.
-Ne sevilmekten vazgeçer,
ne sevmeyi bilir..
Hani çok sonra zaman geçer de kaybeder ya,
işte o zaman dökülür dudaklardan, itiraf edercesine:
"-Ne gözümü alabildim, ne göze alabildim.."
--spoiler--
bunu söyleyen insanın hayatında keşkeler baş köşede oturur.
