öyle bir şey ki bu, yanımda olduğun kadar özlüyorum seni.
deliriyorum sen yokken. çelişiyorum kendimle,
dayanamıyorum sensiz yalnızlıklara.
insan tek başına iken aynaya bakar,
yalnız değildir yani. ben sana bakıp yalnız kalmak istiyorum,
çok mu ? ayna olamaz mısın bana... baksam gözlerine usulca,
kendimi görsem bebeklerinde. göz bebeğim ol diyorum.
gözlerin sanki derin bir su,
belki çok yeni, çabuk da bir aşk bu.
arkana bakmadan gidişinden tek hatırladığım ;
biraz kokun, biraz gözlerin...
şimdi kalacaksan gitme diyeceğim,
gideceksen kal.
yine zıt; yine karşıt,
sen kaçtıkça izmihlal...
duruma müdahale edememek, rüzgara göre savrulmaktır. çaresizliktir. ne gururunu çiğnetirsin ne gidenden vazgeçebilirsin. her türlü boka batacağın durumdur, artık git de desen kal da desen pişman olursun, hiçbir şey yapmayayım desen ömür boyu içinde kalır. seçeneklerden biri diğerinden daha iyi, daha kolay, daha işe yarar değildir.
bazen artık bişey de be adam dedirten durumdur. karşı tarafın sinir sistemini işlevsiz hale getirmesi muhtemeldir. sevmiyorum desen, defol git hayatımdan da desen en azından kararsızlıktan iyi olabilecek durumdur. o insan da en azından bu durumu atlatmaya çalışır gebere gebere. (bkz: allah ın yok mu be adam)
