Ne din elden gidiyor, ne de Cumhuriyet, elden giden geleceğimiz.
dün seçim afişlerinden birinde gördüm. yanılmıyorsam has partinin afişiydi. biraz eksik kalsa da verilmek istenen mesaj güzel. yıllardır her gelen iktidar ve koalisyon tarafından kandırılmış, sindirilmiş bireyler olarak bu gibi yaklaşımlara ihtiyacımız var. çok yıllar önce din ve cumhuriyet kavramından çok sağ, sol olayları tartışılırmış güzel yurdumda , o dönemlerin meşhur politikacısı(ki hala meşhur) çıkıp ;
' bu kış komünizm gelecek ' diyerek, bilinçsiz toplumumuza bilin aşlamıştır. halkımız bunun üzerine sıkı giyinerek,camı pencereyi iyi örterek sıyrılmıştır komünizm belasından.
bizde her zaman korku esaslı iş yapılır, hristiyan bir öğretmenle müslüman bir öğrenci arasında şöyle bir dialog yaşanmıştır.
öğretmen : söyle bakalım ali, günah işlersen ne olur.
ali : allah beni yakar öğretmenim.
öğretmen : ali allah seni affeder, kullarını yakmak istemez ki o.
ali : öğretmenim size allah ı sevmeyi, bize ise allahtan korkmayı öğretmişler.
ben kendimi bildim bileli hep bir şeyler elden gidiyor. ben yokkende böyleymiş.
bir dönem cumhuriyet gidiyor diye, darbe darbe üstüne, muhtıra muhtıra üstüne.
bir dönem gavurlar azdı diye talanlar yağmalar.
bir dönem din elden gidiyor diye insan yakmalar.
bir dönem vatan millet, delindik, bölündük edebiyatıyla insanları sömürmeler.
işin özü bir şeyler elden gidiyor derken, giden gün ömüren gidiyor, bizden gidiyor. başka birşeyin gittiği yok.
