kişiden kşişiye yöreden töreye değişen bir yazım şekli vardır "ncik"in. ben misal ncik yazarım. ama ı varmış gibi ses çıkartırım. bir de eskiden öğretmenler bunun üzerinden geyik yaparak espriye ulaşırlarmış.
-ahmet ödevini yaptın mı evladım?
-ncık!
-ne dedin yavrum anlamadım.
-ncık!
-nasıl yazılıyor söyle bakayım?
-elektrikler kesikti hocam.
-nee? cetvel eline mi geldi?
çııart(mükemmel derken elin aldığı şekilde parmaklara vuralan cetvel sesi)
-(içten) mezun olunca dövdürecem seni.
ukte sahibine sen nasıl yazarsan yaz yeter ki burda yazma demek istediğim akabinde sözlüğün byte çöplüğüne dönmesinde emeği geçen tüm arkadaşlara teşekkür ederek son vermek istediğim sorunsallar silsilesinin başrol oyuncusudur.
tamam anlayabiliyorum. ben de 6 yaşında oldum sizler gibi. gülmek eğlenmek benim de hakkımdı o zamanlar. kızların eteklerinin altına bakmak için yalandan düşmelerin mucidi ben olmasam da önemli bir temsilcisiydim bu ekolün. yalnız anlaşılmayan bir husus var ki günümüz 6 yaş jenerasyonunu bile güldürmeye onu da geçtim en azından eğlendirmeye bile muktedir olmayan trajikomik durumlara alet etmeyin naçiz bedenlerinizi.bir kere gelinen şu hayat sahnesinin tozunu küfür küfür solumak varken neden sahne arkasında perdenin inmesini elinde toz beziyle bekleyen hademe olmayı tercih ediyorsunuz. daha doğrusu gönüllü şamar oğlanı olmayı neden ilke ediniyorsunuz.
saded arefesi.
saded.
güldürmeye muktedir olacak vizyondaki herşey başımın tacı. akılcı düşünmeye sebebiyet verecek sorunsallar da hakeza. lakin saçma sapan iki harfin yerini değiştirip komikçilik ne size ne de bulunduğunuz komüniteye yarar sağlayacaktır. böyle mi müreffeh yarınların garantisi olmaya talipsiniz he? bu seferlik bağışlıyorum arkamdaki sessiz çoğunluğu da yanıma alarak. bir daha lütfen görmeyeyim. güzel yazın okunmaya değsin.
