nazım hikmet ran

"Sen memleketim kadar güzelsin."

vatan hainleri, cahiller, ruh hastaları, moskof uşaklarının şişirdiği bir balon.

Ek: eksileyen yavşzarlar da kesin sözde atatürkçülerdir. Şiirinde Atatürke hakaret eden kemiği boklu nazım gavatını yalayın durun bakıyım zütler.

Aşk hayati tam 3 sezonluk dizi çıkar.

-nuzhet
-piraya
-vera
-munevver.

bugün ölüm yıldönümüdür.

"demek ki göçtü usta, kaldı yürek sızısı"

Sen nazım hikmet ol yüzlerce eser yaz 1-2 tane mal gelsin moskof piçi diye eleştirsin.
Cahil olmak ta Bilgin olmakta zor iş.

Burjuva kemal şiiriyle ne mal olduğu ortaya çıkmaktadır.

insanların türküleri kendilerinden güzel,
Kendilerinden umutlu,
Kendilerinden kederli,
Daha uzun ömürlü kendilerinden.
Sevdim insanlardan çok türkülerini.
insansız yaşayabildim
Türküsüz hiçbir zaman.
Hiçbir zaman beni aldatmadı türküler de.
Türküleri anladım hangi dilde söylenirse söylensin.
Bu dünyada yiyip içtiklerimin,
Gezip tozduklarımın,
Görüp işittiklerimin,
Dokunduklarımın, anladıklarımın
Hiçbiri, hiçbiri,
Beni bahtiyar etmedi türküler kadar...

Aşk hayatında da siyaset hayatında da pezevengin tekidir.
NAZIM HiKMET'E
Karlı kayın ormanında
Ne işin var gece gece?
Efkârını çok özlersin,
Bir Türkçüye denk gelince,Memleketinde kalanlar,
Ölüne sövdükçe bağır!
Daha çok duyacağın var,
Devşirme kılıklı sığır! Sen ordan geçerken biri,
Dese "lan insanlık kiri! "
Tam eğilip selamlarken,
Kırsa ağzında dişleri! Eski takvim hesabıyle,
Sana bahar gelmez zaar!
Kürşad açken Memed'ine
Haram bütün oyuncaklar! Kar tertemiz,kar kabarık,
Karda ne işin var kancık!
Berut piçin biriydi de...
Neden ölüyor Hanbalık? Yedi tepeli şehirde,
Kiralık verdin gülünü,
Sana adam demek ayıp!
Kazıklamalı ölünü! Birkez yoldan saptınmıydı,
Hikmet olur Hikmetova!
Anan da Nataşa mıydı?
Ananı s....sin Moskova!

Çok güzel bir şiir. Caner Kara'nın kalemine sağlık.

Aşktan aşka koşan, her kadında farklı bir sevda yaşayan, 20. yüzyılın, hatta Türk tarihinin en büyük yazarlarındandır.
Piraye ile yıllarca evli kalıp, yıllar boyunca mektuplaştıktan sonra kız kardeşinin arkadaşı Münevver'e aşık olmuştur.Daha sonra hakkında hiçbir şiir bulunmayan Galina'ya ve en sonunda Vera'nın kollarında ölümü tadandır.

görsel

"dün akşam dedim şen sevgiliye;
seninle lades tutuşalım diye.
imalı bir eda katıp sesine,
sevgili dedi ki; "söyle nesine?".
dedim aldatırsam ben seni,
öpeyim bir kez beyaz enseni,
aldanırsam üç gün yüzüme bakma,
saçını önümde çözüp bırakma,
görelim yenecek diye kim kimi,
güldü; kabul etti bu teklifimi...
sevgilinin dalgınlığı benden de derin,
otururken kuş tüyü ipek minderin
bir ucunda o, bir ucunda ben
başımız önde düşünüyorken
ne hile bulalım diye yarına
sevgili saçını omuzlarına dökerek dedi ki;
"al tara saçımı, bir tel incitmeden!"
ben oyunu, ladesi değil,
tüm benliğimi unuttum bir an
o'nun bu beklenmeyen iltifatından
daha tarağa elim gitmeden
"lades!" dedi, yerinden fırlayarak,
düştü, parçalandı yerde fildişi tarak."

Lades!

yaşamak güzel şey be kardeşim... dediği gibi mi yaşamak ? güzel mi cidden ? yoksa yaşam ciddiye alınmayacak kadar saçma mı ?

Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.

Yüz yıldır bekler beni
bir şehirde bir kadın.

Aynı daldaydık, aynı daldaydık.
Aynı daldan düşüp ayrıldık.
Aramızda yüz yıllık zaman,
yol yüz yıllık.

Yüz yıldır alacakaranlıkta
koşuyorum ardından.

Tahir & Zühre

Tahir olmak ta ayıp değil
Zühre olmakta
Hatta sevda yüzünden ölmek te ayıp değil
Bütün iş Tahir ile Zühre olabilmekte yani yürekte....
Mesela bir barikatta döğüşerek
Mesela Kuzey Kutbu'nu keşfe giderken
Mesela denerken damarlarında bir serumu ölmek ayıp olur mu?
Tahir olmak ta ayıp değil Zühre olmak ta
Hatta sevda yüzünden ölmek te ayıp değil..
Seversin dünyayı doludizgin ama o bunun farkında değildir
ayrılmak istersen dünyadan ama o senden ayrılacak
yani sen elmayı seviyorsun diye elmanın da seni sevmesi şart mı?
Yani Tahir'i Zühre sevmeseydi artık Yahut hiç sevmeseydi Tahir ne kaybederdi Tahir'liğinden
Tahir olmak ta ayıp değil
Zühre olmak ta
Hatta sevda yüzünden ölmek te ayıp değil...
Nâzım HiKMET

Gözlerine bakarken
güneşli bir toprak kokusu vuruyor başıma,
bir buğday tarlasında, ekinlerin içinde
kayboluyorum...
Yeşil pırıltılarla uçsuz bucaksız bir uçurum,
durup dinlenmeden değişen ebedi madde gibi gözlerin:

sırrını her gün bir parça veren
fakat hiç bir zaman
büsbütün teslim olmayacak olan.

"içimde mis kokulu
kızıl bir gül gibi duruyor zaman.
Ama bugün cumaymış, yarın cumartesiymiş,
çoğum gitmiş de azım kalmış, umurumda değil..."

görsel
insanların kanatları yok, insanların kanatları yüreklerinde.

Belki ben
o günden
çok daha evvel,
köprü başında sallanarak
bir sabah vakti gölgemi asfalta salacağım.
Belki ben
o günden
çok daha sonra ,
matruş çenemde ak bir sakalın izi
sağ kalacağım...
Ve ben
o günden
çok daha sonra:
sağ kalırsam eğer,
şehrin meydan kenarlarında yaslanıp
duvarlara
son kavgadan benim gibi sağ kalan
ihtiyarlara,
bayram akşamlarında keman
çalacağım...
Etrafta mükemmel bir gecenin
ışıklı kaldırımları
Ve yeni şarkılar söyleyen
yeni insanların
adımları.

Bütün iş tahir ile zühre olabilmekte...

Mavi gözlü dev olarak bilinir. Hapishane de piraye için mektuplar yazsa bile hemşiresi veraya aşık olacağını düşünürüm. Veraya bir mektubunda (bkz: )Bu elma güzelse senin yüzünden güzel.

"...başım ağır
dizlerim parçalanmış
üstüm başım çamur içinde
yanıp sönen ışığına düşe kalka giderim".

Davranışları bakımından, bi arkadaşımın beni ona benzetmesi ve ilerde onun gibi olacağımı söylediği, sevdiğim şairlerden birisidir.

o mavi gözlü bir devdi
minnacık bir kadın sevdi.
o nazım hikmetti
memleket hasretiyle vefat etti.

En güzel günlerimin
üç mel'un adamı var:
Ben sokakta rastlasam bile tanımayım diye
en güzel günlerimin bu üç mel'un adamını
yer yer tırnaklarımla kazıdım
hatıralarımın camını..
En güzel günlerimin
üç mel'un adamı var:
Biri sensin,
biri o,
biri ötekisi..
Düşmanımdır ikisi..
Sana gelince...
Yazıyorsun..
Okuyorum..
Kanlı bıçaklı düşmanım bile olsa,
insanın
bu rütbe alçalabilmesinden korkuyorum..
Ne yazık!..
Ne kadar
beraber geçmiş günlerimiz var;
senin
ve benim
en güzel günlerimiz..
Kalbimin kanıyla götüreceğim
ebediyete
ben o günleri..
Sana gelince, sen o günleri -
kendi oğluyla yatan,
kızlarının körpe etini satan
bir ana gibi satıyorsun!.
Satıyorsun:
günde on kaat,
bir çift rugan pabuç,
sıcak bir döşek
ve üç yüz papellik rahat
için...
En güzel günlerimin
üç mel'un adamı var:
Biri sensin,
Biri o,
biri ötekisi...
Kanlı bıçaklı düşmanımdır ikisi...
Sana gelince...
Ne ben Sezarım,
Ne de sen Brütüssün...
Ne ben sana kızarım
ne de zatın zahmet edip bana küssün..
Artık seninle biz,
düşman bile değiliz..

o mavi gözlü bir devdi
minnacık bir kadın sevdi.
o nazım hikmetti
memleket hasretiyle vefat etti.

görsel