bir küçük çocuk varmış zamanın birinde. ismi karl, bir alman. küçücük yaşında aile huzursuzlukları yüzünden yetihaneye bırakılan. bu küçük karl yetimhanelerde geçen 12 yıllık hayatından sonra gemilerde miçoluk yapmaya başlar. bir gün bir gemi kalkar, şehr-i âla istanbul'a doğru... gemi ta istanbula'a gelince bu küçük karl birden denize atlar ve kız kulesine yüzer. kız kulesinin bekçisine der ' lütfen beni onlara teslim etme' yalvar yakar. bekçi anlamaz ya dilinden yine bellidir hali vaziyetinden... bu iki ülke arasında politik sorun olur ya sonradan osmanlı alır küçük karl'ı himayesine. adını mehmet ali koyarlar. sonra paşa olur küçük karl. mehmet ali paşa. berlin anlaşmasında osmanlıyı temsil eden 3 kişiden biridir o. mehmet ali paşasın 4 kızı olur, biri leyla! leyla'nında bir kızı vardır adı celile. celile ki masmavi gözlü bir erkek çocuğu getirir dünyaya. adı da nazım hikmet! işte böyledir nazım'ın kız kulesine kadar uzanan hikayesi.
osmanlı son dönem ironilerinden yalnızca bi tanesidir . ancak çok güzel bi tanesiymiş. yeni öğrendim. ironi de şu : son osmanlı; hasta osmanlı; gelecekte kendisine eleştiri okları savuracak olanları ; hatta ve hatta kendisine son verip küllerinden yeni bir devleti doğuracak olanları bizzat kendisi yetiştirmiştir. özel bir eğitimle hem de evet evet ! ittihat ve terakkiyi yetiştiren 20. yy osmanlı eğitim kurumlarıdır. avrupai tarzda eğitim öğretimler.. yetiştirmeler.. belki de kaknüs kuşu benzetmesi doğru olur osmanlı devleti için. kaknüs, efsanevi bir kuştur. bin sene kadar yaşar ve öleceği zaman ise şarkılarının ennnn güzelini o hayran kalınası sesiyle söyler ve son gücüyle de kanatlarını çırparak bir ateş çıkarır, bu ateşte ölür kaknüs kuşu. küllerinden ise yeni bir kaknüs doğar..
osmanlı da böyle değil midir ? böyledir tabi ki.
(bkz: kaknüskuşu)
(bkz: kuğunun son şarkısı-beşir ayvazoğlu)
