pistin (evet artık orası bir pist) en aşağı noktasına bir nöbetçi konulup, zincirli arabaları başka bir sokağa yönlendirmesiyle devam edebilecek eğlenceli bir metoddur.tekerlerine zincir taktığı için " yok abicim ben burdan çıkabilirim, zincirim var" diye direten şahıs ise dövülmelidir, süründürülmelidir, gözleri dağlanmalı, ibret olsun diye de taksim'de sallandırılmalıdır.
zamanla naylon torba böyle buruşurdu falan. kalça bölgesinden uzaklaşırdı. tabii bizim kase buz tuttuğu için anlamazdık bunu. hala altımızda naylon var sanardık.
"benim hızda bir düşüş var yahu" diye düşünürdük bir de.
büyük eğlencedir. * aynı naylon torba uzun süre kullanıldığında götün ıslanmasına sebebiyet verir. ıslatır, üşütür. sıcak eve girildiğinde bu sefer de götünüz yanıyorumuş hissine kapılmanıza sebebiyet verir. daha sonra olunacak cırcır da cabasıdır. ama yine de çok eğlencelidir, yine olsa yine yaparım.
bu işlem için hazırlanacak olan zorlu parkura, çam ağacının dikenli yaprakları, taş, yol ayrımları eklenirki, kalçamızla torbaya yön vermeyi de öğrenelim.
her şey bittikten sonra eve gidip ayakların ve parmakların sızlaması dindirilmelidir.
(bkz: laylon)
Utanılası bir durum mudur bilmiyorum ama Abant'ta amcanın biri botla kaymaya 5 lira isteyince 5 kişi sırayla naylon torbayla bir güzel kaydık. Amcaya değil he tepeden aşşağıya... Ne güzel bişeymiş o öyle
hiç de utanılacak bir şey değildir. istanbula adam akıllı kar yağsa da yokuşlardan aşağı naylon -torba değil, torba falan ufaklıkken falan iyiydi de şimdi küçük kalır- çuvalla ( aslında kaporta o kadar kocaman değil tabi. şimdi torbadan hemen kayacan afedersin götün hep çamur falan olacak. o yüzden çuval daha emniyetli) kaysam.
