daha üst versiyonu olarak, plastik çöp kapağı ile kaymak vardır. yol tutuşu daha iyidir. kapağın yanlarından tutup kayarken dönebilirsiniz bile. hatta abartıp kapağı tutarak kayarken sıçramayı bile deneyebilirsiniz. ama denemeseniz daha iyi olur. *
sekiz setbaşı çocuğunun 1997-1998 kışlarında setbaşının mollaarap'a çıkan bayırında her akşamüstü yaptığı eylemdi. sonrasında ne mi oldu. biz büyüdük ve küresel ısındı dünya anasını satim.
yokuşun zirvesinden başlayarak usulca kıç çatalından giren soğuğun gitgide artan hızla orantılı olarak soğuk hava dalgasının yayılmasıda artış gösterir.fren sistemi ayaklardır lakin buzda pek işe yaramaz ya bir duvara çarparak ya da bir arabanın altına girerek durdurma işlemi gerçekleştirilir.
poşetler sık sık yırtılır ve o soğuk havada buz üzerinde kaymayı tamamlardık tumanla, tabi sırılsıklam olurdu göt baş. sonra göt tutmaz, cırcır olurduk. ama zamanla mahlenin ileri gelen ergenlerinin keşfi üzerine tahta merdiven ile kaymaya başladık, grup halinde. en güzeli de virajı alamayıp yıkılmaktı karın içine. hehe... tabi en nihayetinde kırıldı merdiven, dayaktan da kaçamadık lakin.
karda kaymak için naylon br poşet ya da extra hiçbir nesneye ihtiyac duymadıgım durumdur karlı bır hava.zira ıkı ayagımın üstünde on adım atmaya kalksam kaldırımdan yola,kaldırımdan on adım ileriye,bir agacı gövdesıne secenekleri bulunan,bunlar olmasa da kafamda hayal gucumun sınrlarını zorlayarak düşündügüm çeşitli kayış ya da bir noktaya çarpş senaryolarıyla noktalanan durum.
kayarken çukur veya tümsek gibi yerlere denk gelindiğinde mabadda acı veren darbeler hissedilirdi, dahada gaza gelince apartamnın bodrum katından merdiven çıkarılıp 8-10 kişi konvot halinde kayılırdı.
