günlük hayatın ritüelidir; karşılaşılan kişinin hatırını sormak. ama laf olsun diye sormak yetmez, samimi olmak ve alınan karşılığa saygılı olmak da lazımdır.
nasılsın diye soranlara bazen, kendimi iyi hissetsem bile kötüyüm diye cevap veririm. ne kadar samimi olduğunu görmek isterim muhatabımın. çoğu kişi de davranışlarıyla ne derece samimiyetsiz olduğunu ortaya koyar. "iyi değilim." cevabına takacak kulpları hazırdır hemen: "iyisin iyisin." iyi değilim lan, iyi değilim! benden iyi mi bileceksin dallama. iyi değilim diyorsam değilimdir. hem madem iyi olduğumdan eminsin, o halde niye sorarsın. illa senin duymak istediğini mi söyleyeceğim?
samimiyetsizlik, ikiyüzlülük inanılmaz boyutlara ulaşmış, ne dostluk kalmış, ne samimiyet...
