nasıl öleceğinizi düşünmek, ona nekadar yakın olduğumuzdan başka hiç bir his vermez. nasıl sorusunun cevabında nezaman sorusuyla karşılaşır, bir an önce bu fikri beyninizden uzaklaştırısınız.
kendim için düşündüm bunu..
iki seçenek arasında kaldım, hangisi olursa artık modundayım*
1) evden herhangi bir yere gitmek için çıktığımda hiç beklemediğim bir anda çatıdan biri sniperla kafama çaatt diye geçirsin. kısa, ani, acısız...
2) yok eğer işkence çekerek ölmek durumundaysam öyle yanmak falan istemem, yada boğulmak.. sıcağa falan dayanıksızım hem ben ** nefes alamamakta ciğerlerime büyük bi acı verir dayanamam.. beyaz ölüm güzel olurdu.. karın içinde usulca ölmek.. sessiz, hissiz.. tatlıca uyumak..
evet bu güzel olurdu.. her 3 dakikada vücut 1 derece ısı kaybedecek falan.. 11 derece ısı kaybında bilimsel olarak ölüsün işte. ama koma hali 7.dakikada başlar ve artık hiç birşey hissetmezsin..
not : aslında ömrümü yanında geçirmek istediğim sevgilimin o zaman bile yanımda olmasını isterim. ama onu böylesine üzmek bana çok koyar, dayanamam. kucağında olmak, mutlu ölmek isterim.. ama yapamam...
daha çok çekeceğim acıyı, arkamda bıraktıklarımı düşünecek olacağım hadise..bir ara sık sık düşündüğüm en rahat ölümü fizik hocamın intihar yöntemlerini ve işkenceyle ölümü anlatması üzerine bi daha düşünmek istemediğim durumdur ayrıca..
