nasıl kötü oldum

entry3 galeri1
    1.
  1. adım adım kötü bir insana dönüşme sürecini anlatan durum.
    insanlar, birbirinin hakkını gasp ederken, ben merkezci yaşarken, iyi kalınır mı bu dünyada. her taraf çürümüş, her taraftan pislik yayılıyor. bu dünyada iyi kalmak gerçekten zordur. dili, dini, ırkı yüzünden ötekeleştirilen insandan bunları yutmasını beklemek ahmaklıktır. insanlar, masum doğar ama büyüdükçe pisliğe batar. aile, sosyal çevre insani gelişimin temel kaynaklarıdır. büyüdükçe karşına çıkan sorunlarla, adaletsizliklerle başa çıkamamaya başlarsın, bir yerden sonra bir şeyleri değiştirmeye gücün yetmez. sonuçta insanız, aklımız, irademiz var ama bizi de yaratan biri var. o bizden daha iyi biliyordur mutlaka.
    tabi kötü bir insan olmak, birden olacak bir olay değildir. insanın başına her şey gelebilir bu hayatta, hak etmesen de. sen iyi olursun ama bu yetmez, daha iyi olman gerekir. bunun bir sınırı yok ki.
    seversin bir kızı hem de hiç kimseyi sevmeyecek gibi. ama o da kader dediğimiz oyuna kurban gider. insanların, elindekilerinin kıymetini bilmemesine kızarsın, isyan edersin. bunca nankör insan varken neden benim başıma geldi hayıflanırsın. ama bir işe yaramaz. tanrı, çoktan almıştır alacağını ve sen tek başına bu hayatta yaşamaya çalışırsın. intihar edeyim o zaman diye düşünürsün, o anda annen gelir aklına, bir de senden önce giden sevdiceğin. insanlara bu kötülüğü yapamam dersin, burada vicdan devreye girer ve seni engeller. hadi bakalım yaşayalım dersin, neden yaşadığını bilmeden, anlamsızca kalabalıklarda kaybolursun. hiç kimseyi yanına yaklaştırmazsın, sadece annen anlar seni. diğer insanların vicdansız eleştirilerine, yaftalamalarında bulursun kendini. hiçbir şey yetmez, tatmin etmez artık seni, en yakın arkadaşların sigara, kahve ve kitap olur. iyi bari, en azından eskisi gibi değilim dersin ve o anda beklenmeyen bir misafir hayatına dahil olur, laf anlatamazsın, kovarsın gitmez, ona da, kendine de acı çektirirsin, ama sen gerçekten acı çekmezsin, sadece rol yaparsın, ne de olsa sen tiyatro sahnelerinde büyüdün. ve hiçbir şeyi umursamazsın, kötü bir insan olmakla gurur duyarsın. arkadaşların ise; kitap, fotoğraf makinesi, sigara, sinema ve sahnelerdir. her daim senin yanındadırlar. anne ise bambaşkadır.
    0 ...
  2. 2.
  3. 3.
  4. beni zamanla hayat bu hâle getirdi saftım eskiden iyiydim çok acı çektim.
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük