iki gündür geçmeyen bir baş ve boyun ağrım var… akşam konserdi falan derken biraz unutmuştum ama eve gelir gelmez yeniden hortladı. Başımın Eve mi garezi var acaba…
Paranoyanın bir tık altında kuşkucu bir insanım. Rahatlamak için tarot destesinden kart çekeyim dedim. Ters ay geldi. Bu desteden bu kadar büyük bir ihaneti ben de hiç beklemiyordum...
En son ne zaman bu kadar üzgün, hayal kırıklığı içinde ve umutsuzdum bilmiyorum. Kendime kızgınım hak ettiğim değeri kendime göstermediğim her seferinde bana yapılan yanlışları kendi içimde akladığım affettiğim için. birilerinin kendini affettirmesine bile fırsat vermedim enayiliğimden. onlar da bundan cesaret alıp daha da ileri gittiler. Kimsenin önceliği ve kaybetmekten korktuğu biri olamadım galiba bu yüzden. Defalarca aldatıldım kandırıldım. Acaba fazla mı uyanıktım kalp gözüm açıktı da mı bunları farkettim bilmiyorum(kendimi de öveyim hemen). Haddinden fazla empati yaptığım için zannediyorum ki diğer insanlar da böyle. Benim özen gösterdiğim bir eylemde bulunurken 40 kez düşündüğüm dünyada ne kadar hoyratça kalp kırıyor birileri.
Buradan beni üzenlere sesleniyorum “Yazıklar olsun. misliyle yaşayın yaşattığınız her duyguyu iliklerinize kadar hissedin ihaneti, yalanı emi. “
gün içerisinde çeşit çeşit duygulara bürünebiliyorum ben de, herkes gibi. bazen mutlu, bazen kaygılı, bazen üzgün, bazen stresli ama her şeye rağmen pozitif ve umut dolu, blablabla.
