zaman geçtikçe farkındalığım iyice arttı. özellikle son bir yıldır hayatıma giren kişiler sayesinde insanlara artık daha temkinli yaklaşıyorum. insanlar çok iğrenç.ben bu çağa ayak uyduramıyorum. herkes o kadar namert o kadar haysiyetsiz ki karşılarındaki insanı da kendileri gibi olmaya zorluyorlar. ama ben buna kanmayacağım.
adamlar'dan şöyle bir şarkı bırakırsam anlatmaktan kurtulurum sanki.
Bazen diyorum bazen kadir
Maymun olsam daha mı mutlu olurdum
Yoksa zaten insan sıfatında bi maymunun götü müyüm?
Emine hanım teyzenin kırk yıllık çöpü müyüm?
Umutsuzluk idolü mü, beklenmedik depar mı?
Standart bi hödük mü, gizli kararlılık mı?
Siyah beyaz düz yamuk ahmet mehmet kimim ben?
Anneme göre; kimsenin yanında durmak istemeyeceği biri.
Babama göre; nazlı prenses.
Kız kardeşime göre; fındık.
Erkek kardeşime göre; gıcık.
Eski sevgilime göre; ilgi manyağı.
Komşu elmas ablaya göre; titiz ve çok güzel
Sonradan hayatıma giren güzel ablama göre; salih.
Sessizce çekip giden flörtüme göre; zeki!... diye gidiyor.
Bana göre; herkesten biraz.
