Richard feynman demiş;
Her iki ( inançlı ya da ateist ) ihtimalde bir takım ön kabullere ihtiyaç var. Ateizm de baştan kabul etmem gereken şeyler daha az bu yüzden de ateist olmayı tercih ettim.
bunu da formülize edebilen zeki organizmalarıda görmüş olduk böylece.
adam oturmuş ciddi ciddi sebepleri sıralamış.
içsel bir durum, felsefi bir yönelim sadece. 2. sınıf zekaya sahip din demiş, kendi zekası herhangi bir sınıfsal literatüre giremeyecek bir adam yazıyor bunu ilginç.
tanrının ve nebilerinin asırlardır kutsal yasalar aracılığıyla ilettiği; güzel, doğru, erdemli, sevgi dolu hal ve hareketleri, yaşam düsturlarını, anne babasından aldığı milyonlarca yıldır gelişerek gelmiş en gerekli şey olan "akıl" aracılığıyla, bir tanrı ve aracı kutsal figürüne ihtiyaç duymaksızın, elde edebileceğine inanmak sonrası, her halukarda ateist olunabilir.
ahlak, etik, insanlık gibi güzel ve gerekli kavramlara, pekçok şeye kadir akıl sayesinde rahatlıkla varılabilir. bu sebepten, tanrının varlığına ihtiyaç duymamak denebilir.
"efendim, kitabı türkçe okudum, tonla yanlış var.", "ben görmediğime inanmam abisi!", "bak bak, müslümanlar adam yakmışlar, olmaz olsun böyle din!", "ab, muhammed'in kaç karısı var ya yuh be adam bi de peygamber...!"
gibi, çocuksu yaklaşımlardan sebep bir adam, tanrı inanışını reddedecekse, inansın daha iyi.. bu ateizm değil, bir şeyleri reddedebilmek için verilen ego savaşıdır olsa olsa.. tabii, bu demek değildir ki, ateistler mental yönden güçlü, inançlılar güçsüz. . durum, tamamen ihtiyaç duyup duymama durumu.. *
Avrupa ve amerika'da: +bilimsel düşünce ve yöntemlerle yola çıkılır, tartışmalı konularla ilgili bilimsel bilgi ve bulgulardan yola çıkılarak kendince bir felsefi yorum yapılır ve ateist olunur; aynı bulgulardan farklı yorumlara ulaşan insanlara saygı gösterilir.
Türkiye'de: -yhaa madem allah var, niye görünmüyor? Olsaydı görünürdü .s.s ne gerizekalı insanlar bunlar yeağ!! .s.s.s
bir düşün, bir sorgula. sonra üşenme; tevrat-kuran-incil. sıraya diz oku. yiyorsa olma sonra. kolay bir seçim değildir ama. önermiyorum. kafan çok sıkışıp için daraldığında sığınabileceğin hiçbir şeyin kalmaz. inanmamak hayatı kolaylaştıran bir seçim değil aksine çok büyük problem. sorgulamaya başladığın an değişecek zaten fikirlerin. dönülmez bir yola gireceksin. iyi düşün.
kutsal kitapta, açlıktan ölen kavimler, topluluklar dururken, peygamberin karıları peygambere nasıl saygı göstermeli konusunda bi ayet okursan ateist olursun otomatikman.
dünya insanlığını bütün derdi bitmiş, koskoca allah, peygamberin karılarına nasihat veren onlarca ayet indirmiş.
eğer varsa, buna inanmayan aklı da bana o yaradan vermiş. kimse kusura bakmasın...
Beyninizi çalıştırın. Bol bol kuran incil okuyun. Yoz insanların farkına varın. Size ne vaad ettiklerine bakın. Saçmalıkları farkedip ona göre davranın. Kimsenin kafasını kesmeyin. Hümanist olun. Tebrikler ateistsiniz.
