kuran okumaya başladım, birçok sıkıntısı olduğunu gördüm. bu sıkıntılar benim için ahlaki olmayan bir takım şeylerin kuranda gayet ahlaki görünmesiydi; can alma fikri, kölelik fikri ve kadınlara yaklaşım tarzı. bu yaklaşımları gördükten sonra kitabın kutsal olmadığını düşündüm ve ardından her şeye materyalist bakmaya başladım. elde ettiğim sonuçlar öncekine göre çok daha mantıklıydı ve bunca yıl nasıl olup da bu zırvalara inandığıma şaşmaya başladım.
asıl hikaye sen nasıl inandın? insan zaten ateist doğar, genellikle de aile hangi dinden ise o dinden olursun, başka din seçen milyonda 1 görülür. fakat hiç birdin seçmemek en doğal olanıdır.
çocuklara tecavüz etmedim, kadınları hor görmedim, kimsenin canını almaya çalışmadım! birak bu ayakları amınakoyuyum sami yusuf ne demiş:''müslümanlığı kurandan değilde çevreden öğrenseydim müslüman olmazdım''.
edit: 9 eksi afrikalı çocugu gorup ateist olan aptal yaşam formu.
Evet dinsizler sizi dinliyorum dşnden çıkma hikayenizi burdada paylaşırsanız sevinirim.
Ben islamiyeti cidden seven bir insanım. Ama müslümanları değil. islamiyet ahlak bakımından iyi bir din. Kuralları hakkında konuşursak fazla sıkı. Ama islamiyet cidden enterasan. Fakat müslümanlar. islamiyeti boykot eden onlar. Bunu bilmeden yapıyolar. Ve ben müslümanları görünce islamiyetten soğudum.
