düşününce fotosenteze sebep olan şey ışık. adam koydu ışığı masaya.
köke gerekli olan şey ne? su. adam koydu suyu saksıya.
bitki ne ki zaten kes bi kısmını koy suya kendini tamamlıyor yazık. öyle senin benim gibi vay efendim ben böbreksiz yaşayamam yapmıyor. yaşıyor.
uzayda kısıtlı şartlarda yapılması çok güzel de olsa şimdiye kadar neden yapılmadı ki diye düşündüren şey.
memet amca bahçesinde marul yetiştirip manavlara satıyor
gider:50 lira
gelir:100lira
nasa uzayda marul yetiştiriyor nerelere gittigi belli bile deil
gider:milyon dolarlar
gelir:yok.
işte bu yüzden yerimizde sayıyoruz ve kendimi memet amcanın velihattı olarak görüyorum.
(bkz: gel uzayda marul yetiştir dedilerde biz mi gitmedik).
biz nerede kalmistik? diye soranlara soruyorum: sen nerede kaldin?
bu tür haberlere bakip "biz ne kadar geri kalmis bir devletiz" diye iç geçirmektense bilim adina hemen simdi bir seyler yap. belki bir gün nasanin böyle projelerinde sen de yer alabilirsin veya cok sevdiğin ülkende bilim adına teşebbüslerde bulunur, yeni şeylerin öncüsü olursun.
bu tür şeyler yapmanin hayali bile yoksa sende, o zaman kapa çeneni birader.
"Frontiers In Plant Science" dergisinde yayımlanan makaleye göre, Amerikan Ulusal Havacılık ve Uzay Ajansı (NASA) astronotları, yörüngede Uluslararası Uzay istasyonunda (UUi) seramik toprak kaplarda 33 ila 56 gün LED ışığı altında marul yetiştirilmiş.
Nasa astronotları uzayda yetişen ilk marulların Dünya'da yetişenler kadar güvenli hatta bazı durumlarda daha da besleyici olduğunu açıklamış.
Uzayda yetiştirilen marullar, nitelik açısından Dünyada yetiştirilen kontrol örneklerine benzerken, bazı bitkiler potasyum, sodyum ve çinko dahil olmak üzere bir dizi unsur açısından daha zenginmiş.
