kesinlikle "kendine aşık" tanımına sığamayacak kadar fazla itici özelliğe sahip insandır. aslında kişilik bozukluğundan muzdarip bir insandır. bunların durumu tek bir kelimeyle açıklanamaz. en belirgin özellikleri şunlardır;
sürekli olarak kendini kendilerini başkasından üstün oldukları konularda birileriyle kıyaslarlar.
kendilerine yalakalık yapmayan insanları toplum içerisinde kasten aşağılamaya çalışırlar, aşağılanan kişi buna alınıp tepki gösterdiğinde "sadece şaka yaptım, ne kadar alıngansın!" benzeri tepkiler verirler.
ayan beyan haksız oldukları konularda haklı çıkabilmek için çok rahat yalan söyleyebilir, karşıdaki kişilere rahatça iftira atabilirler. öyle ki attıkları iftira karşıdaki insanın fiziksel şiddete uğramasına sebep olacak olsa bile bunu yapabilirler hatta bu durumdan zevk alırlar.
karşılarındaki insana sadece işleri düştüğünde, hizmet gördürmek için sevimli davranırlar, sizinle işleri bittiğinde onun için yok hükmündesinizdir.
işlerine gelen durumlarda "ezilmiş insan" rolünü çok başarılı bir şekilde yapabilirler.
sadece ve sadece kendilerinden gerçekten üstün olduğunu düşündükleri ya da hep ihtiyaç duyacakları nitelikteki insanlara yumuşak başlı davranabilirler.
eğer bir tartışma esnasında olur da yüksek perdeden tepki vermeyip sakin kalırsanız, işte o zaman bütün çirkin yüzleri ortaya çıkabilir. çünkü sinirlendiremedikleri birinin onları "umursamadığını" düşünürler.
bir insanın onlar söz konusu olduğunda katil olması, hapse düşmesi hatta ölmesi bile önemli değildir. kendilerinden başka hiç kimseyi, öz çocuklarını bile, gerçekten sevemez, sadece seviyormuş rolü yaparlar.
bir toplumda kendileri dışında herhangi bir insanın olumlu anlamda ön plana çıkmasına hazmedemezler. hazımsızlıkları o andaki surat ifadeleri, mimikleri ve jestlerinden dahi okunabilir.
bunlarla kavga etmek zorunda kalırsanız sakin bir ses tonuyla ağızlarına sıçın, acımayın. acırsanız empati yeteneğinden yoksun oldukları için sizin neden insaflı davrandığınızı anlamayıp tepenize çıkarlar. çıktıkları yerden de indirmeniz biraz zor olur.
yeni neslin en büyük problemidir zira yeni nesil anne babalar çocuklarını her şeyden korumaya çalışan ve hiçbir şekilde törpülemeden hayata hazırlıyor. etrafımızda yetişkin çocuklar dolu. reddedilmeyi ya da başarısız olmayı kabullenemiyor ya da her hikayede başrol olmadığını anlamıyor. etrafımızda muazzam ölçüde bir narsizm pandemisi başlamıştır. aman dikkat olun.
narsisos gole bakarken aynada kendi yansımasını gorur.
asık olur ve kendine bakmaya calısırken gole dusup vefat eder.
oldugu yerde nergis cicekleri acar ve hep mis kokar.
bilemiyorum ozel hayat meseleleri karısık konular.
bize benzesin, ortak kimseyle olmayan cok saglam bag kuralım mı istiyoruz?
bizden farklı olsun, bizi tamamlasın, farklı bakıs acılarıyla bizi zenginlestirsin mi istiyoruz?
cevaplar kisiden kisiye degisiyor sanırım.
yüksek kibrin de tetiklediği (belki tam tersi) dünyada en çok görünen psikolojik rahatsızlıklardandır bence. tanımlanmamış narsistler deryasında yüzüyoruz.
Narsist 2 insan tanıdım; hem de çok yakından. Asla hatalarını kabul etmezler. Kibirlerinde boğulduklarını hissettikleri an psikolojik şiddete başvururlar. Manipülasyon konusunda doktora derecelerine sahiptirler. Onlarla anlaşabilmenin yolu onları yüksek görmek, bükemediğin ellerini öpmek, sen çok yaşa, hep sensin demek. Sizi kırdıklarında özür dileme özürlüsü olduklarını saklamaktan çekinmezler. Bir kere de hatanı kabul et be kardeşim dedim bir tanesine, emdiğim sütü burnumdan getirdi. Her insan bir sınav; böyle bakın hayatınıza aldıklarınıza.
