küçükken, bakkaldan aldım bir tane, eve geldim sekiz tane dediğim, yedikten sonra da kutusunu oyuncak olarak kullandığım, yegane cikolata. lakin zaman geçtikce çikolata olayının cıvkı çıktığından, artık alıp da yiyemez olduk.
yıllar sonra ilk defa geçenlerde mideye indirdiğim ve çocukluğumdaki bazı anıların canlanmasına sebep olan çikolata. çok hoş bir tadı olan sütlü çikolata diyelim, biliyorsunuz zaten.
genellikle domates, sarmısak, kekik, fesleğen, mozarella peyniri, ançüez ve zeytinyağının kullanıldığı bir pizza çeşididir. buna napolililer roma pizzası anlamında pizza romana der. eğer ançüez eklenmediğinde pizza margarita adını alır.
çocukluğumun çikolatası ülker napoliten ya, çok seviyorum o günlere gidiyorum. şimdi migros’ta 6-10 temmuz arası biri bizden kampanyasıyla 3 al 2 öde olmuş, gelsin anılar… *
çocukluğumu hatırlatan ülker çikolata. çikolatayı yedikten sonra küçük paketi tekrar sarıp, büyüklerimizi kandırmaktan keyif almayanımız yoktu herhalde. swh. gerçi kanmış numarası yapıyorlardı onlar da.
