seni artık sevmiyorum, tam tersine iğreniyorum.Sen korkunçsun, huysuzsun, aptalsın ve çok (bkz: Cinderalla) sın.Bana doğru dürüst yazmıyorsun, kocanı sevmiyorsun, mektuplarının ona nasıl bir haz yaşattığını bilmiyorsun, iki satır bir şey karalamayı ona çok görüyorsun.
Öyleyse bütün gün ne yapıyorsun, madam?Sevgili aşığına mektup yazmaktan daha önemli ne işin var?Hangi duygu, ona söz verdiğin yumuşcık ve kesintisiz sevgiyi boğuğ bir kenara atabiliyor?Senin bütün anlarını çalan, bütün günlerini zapteden kocanı düşünüp merak etmekten alıkoyan bu şahane, yeni aşık kim?Josephine, unutma bir gece kapılar ardına kadar açılacak ve ben orada olacağım.Doğrusu senden haber almamak beni endişelendiriyor.Hemen bana dört sayfa yaz ve yüreğimi heyecan ve zevkle dolduran tatlı sözler söyle.
Seni pek yakında kollarıma almayı ve ekvatorun altındaymışız gibi alev alev yanan milyonlarca öpücüğe boğmayı hayel ediyorum.
