kurtuluşu yoktur. abidir, kocadır. memnun edemezsin ama atıp satamazsın. her ne olursa olsun yanında olursun, unutursun, unutmuş gibi yaparsın. o kadar unutursun ki hadi bir şeyler yapalım, onun için bir şeyler yapayım dersin gelir içine sıçar.
cidden karşısınızdakinin nankör yaradılışlı bir kişi olduğunu anladığınız noktada tek bir iyilik ya da güzellik yapmamanız gerekir.
kibrinden kendi kendisini yemesi an meselesidir bu kişinin ama yanında bir iki kurban da olsa "yok" demez hani.
kendisine yapılan her şeyi, uşak sebastian yapıyormuş gibi algılamaları, haksız olsalar da burunlarından kıl aldırmamaları, snoblukları ile aslında son derece patetik insanlar.
insanlarla kendi kabuğunuzu kırmadan, özünüzü göstermeden hakiki ilişkiler kuramazsınız. yalan dünya işte tam da budur.
Hepimiz nankörüz hepimiz, bir şey elimize geçmeden önce ona henüz ulaşmamaız olduğumuzda ona ulaşmak için her şeyi veriyoruz , ona ulaşınca da tüm kötü özelliklerinden bahsediyoruz elimizdekiyle yetinmiyoruz.Elimize geçince değerini bilmiyoruz.
'insanın elindekilerin değerini bilmemesi ' hep bu cümleden yakınır insan. Ama sözde böyledir. Herkes yakınır kadir kıymet bilmiyoruz diye. Ama iş bu sözü eyleme dökmeye gelince, nedense hep bir paradoks oluşur. Çuvaldızı ilk önce kendimize batırmamız gerekir. Belki o zaman kimse de nankör olmaz. Denemeye değer .
Kendisine yapılan iyilikleri, güzellikleri görmezden gelen insan. Her ne kadar varlıklarından haz duyulmasa da nankörlüğü gören insanların hayatın bazı gerçeklerini kavramasına neden olurlar.
onun gözünde bir tek kendi yaptıkları bir tek kendi iyiliği vardır. senin yaptığın hiç bir iyilik aklında kalmaz hep kötü yanlarını görüp iyiliklerini unutur. e kimse bu hallere katlanamaz haliyle.
çalışma hayatında sık sık karşılaşılabilinecek, insanlarda hastalık haline gelmiş bir davranış.
zaman nasıl insanları böyle bencil ve nankör hala getirdi bilemiyorum. bilmek de istemiyorum.. umarım herkesin yaptığı bir gün kendi karşısına çıkar.
kısacası bu tarz insanlar saygısızlığı geçtim onursuz ve art niyetli yaşam süren fırsatçı ve iyi gün dostlarıdır.
Bir insan bana sabahtan akşama küfretse, bu beni bir insanın nankörlüğü kadar delirtmiyor. Gerçekten cinler tepeme çıkıyor. Kesinlikle tapınma filan beklemiyorum ama saygı görmek istiyorum. Genelde kendimizin farkında değilizdir. Eğer ben de böyle birilerine nankörlük yapıp delirtiyorsam Allah beni de bildiği gibi yapsın.
