doğru bir iş yapmamaktır. ama şu da var ki günümüzde çalışan insanların namazlarını kılabilmesi çok mümkün değil. elbette allah'a kulluğun bahanesi olmaz. bunu bir yere koyuyorum konuşmadan önce. lâkin fakihlerimizin, tasavvufçularımızın, ilahiyatçılarımızın, bizim "kılman gerekir" demekle birlikte insanların namaz kılmak için kimseden izin alması gerekmediği bir düzeni savunmamız gerekiyor.
mesai saatlerinin namaz vakitlerine göre ayarlandığı, türkçesi islâmi bir düzeni, islâmi bir cumhuriyeti, tıpkı 1928 den önceki türkiye gibi bir türkiye'yi savunmamız gerekiyor.
bugün insanlar cuma namazına gidemiyorlar iş yerleri hatta kimi zaman devlet daireleri sorun çıkarıyor diye. insanlara yap, et dediğimiz kadar kendi kurduğumuz cumhuriyetin islâmi bir cumhuriyet olmasını da savunalım.
her seyden once ne yaptıgımızı ne ıcın yaptıgımızı kendımıze hatırlatmalıyız. Gercekten hıssederek ıbadet etmelıyız ve sonsuz bır yasamın bızı bekledıgını aklımızdan cıkarmamalıyız. bence yani.
namaz kılıyorum deyince insanlar '' sen daha gençsin genliğini yaşa, yaşlanınca illa ki yapacaksın ibadetini '' diyorlar ya,
sanki onların yarına senetleri var. yarına senedimiz olmadığı ve şeytanı da sevindirmemek adına biran önce başlamak lazım.
sonuçta allah'ın emrine karşı gelerek secde etmeyen ve allah'ın dergahından kovulan şeytandır.
