tarif edemediğim, adını koyamadığım ancak varlığını hissettiğim bir boşluğu doldurması.
ne yazık ki -bunun bahanesi olduğunu düşünmüyorum- 5 vakit kılmıyorum. allah'ın merhametine güvenip savsaklamak mı denir yoksa tembellik mi bilemiyorum.
lâkin kıldığım zaman kendisinden bir iş yapılması istenmiş ve bu işi yaptığında takdir edilmiş bir çocuğun yaşadığı duyguları yaşıyorum.
yalnız olmadığımı hissediyorum.
görme yetimi, yürüme yetimi, duyma yetimi, maddî imkânlarımı ve manevi huzurumu bahşeden yaratıcıya minnetimi sunup mutlu oluyorum.
fuhşiyattan korur. nefsinize hakim olmayı öğretir. az brazzers izlemenize yol açar, zamanla izlemezsiniz. bakkalın köşesinden aletta ocean geçse ''naber sevda abla, hayırlı akşamlar inşaallah'' dersiniz.
Her namaz vakti gelince, melekler, "Ey insanlar, günahlarınız sebebiyle hasıl olan ateşi namaz kılarak söndürün!" derler. [Taberani]
"Beş vakit namaz sebebiyle Allah hataları affeder." (Hadis-i Şerif | Ramuz el Hadis 219,4)
"Gerçekten kişi ile şirk ve küfür arasında namazı terketmek vardır." [Müslim, Îmân 134.]
"Her şeyin bir özü vardır. imanın özü de namazdır." [Beyheki]
Namazı ilk vaktinde kılanın son vaktindekine fazileti, ahiretin dünyaya efdaliyeti gibidir. (Ramuz el Hadis s.323, 9.)
ve bir ayet: ''Sana kitaptan vahy edileni oku ve namazı dosdoğru kıl,gerçekten namaz kötülüklerden ve çirkinliklerden alı koyar.'' (Ankebut Suresi / 45)
nedenini dinle ilgili hiçbir şeye bağlamadan söylüyorum. kim ne derse desin, isteyen psikolojik, isteyen saçmalık ve kendini kandırmak, isteyen gerçek duygular, isteyen ilahi güç diye adlandırsın. umurumda değil.
