günde beş vakit, her vakitte de ortalama 8-10 defa kafayı yere değdirerek yapılan bir ritüelin içinde barındırdığı anlamsızlığa aldırmadan, sanki dünya'da huzur bulacak başka bir gerçeklik yokmuş gibi, sanrısal bir vakıaya tapınarak günlerini geçiren tiptir. dünyada bu tiplerden milyarlarcası vardır. bir de bunun istavroz çıkartanı var ama o konumuzun dışında. demem o ki namaz kılmakla huzur değil, bozuk peynir gibi kokan mantarlı ayaklar ile sürekli secdeye eğilmekten kaynaklı yaşanan kellik söz konusudur. ha "ben bunlarla huzurluyum bro" diyorsanız sizin huzur anlayışınıza diyecek bir söz bulamıyorum. bunun yanında "namaz kılmak yerine sanatla müzikle ilgilensin insanlar" saçmalıklarına değinmiyorum bile. henüz daha şeklen modern görünme çabasından öte dünyayın dönüşüne bir gram katkı sağlayamamış kemalist tipler ile, köktengri denen ilkelliğe bağlanan türkçü yobazlar bu durumdan daha alt tabakalarda gezinmektelerdir bilesiniz.
namaz kılmayıp da huzurumun doruklarındayım diyen tip'e göre daha dürüsttür. çünkü diğeri yalan söylüyordur. yok öyle bir huzur. yemesin kimse kendini.
inanmakla doğru orantılıdır. anlamayana saygım var, ama anlamayanın da uygulayana saygı göstermesi gerektiği bir zorunluluktan öte, insan haklarının gereğidir.
böyle küçük düşürücü bir şekilde lanse edilmemelidir diye düşünüyorum.
vicdanla uzaktan yakından alakası olmayan namaz kılmayı mastürbatif bir eylem haline getirmiş kişinin, eylemi sonunda doğal olarak yaşadığı rahatlamadır.
huzur bulmayı, o manevi davayı anlayamayan sefil beyinlerin buna karşıt cümleler yazarak sözde laf salatasıyla üstün görüşte olduğunu belirtmeye calışması cok üzücü.
sizin çiviniz çıkmış. müzik insanın kulağına işler, duygularını anlık hareketlendirir. namaz ve ibadet ruhuna işler. seni sonsuz mutluluğa erdirmektir onların yardımı. sikimsonik tınılar ile dolu sanat ürünleri, ebedi değildir. ancak ibadetlerin kârı seni ebediyette mutluluğa erdirir. cennet ile müjdelenmende yardımcı olur. çok yanlışınız var çok. üzülüyorum size, gelin vazgeçin bu ateist ayaklarından. dine yönelin. bakın, ilgi çekme arzusu ile yanıp tutuşan göğüsleriniz de huzur ve mutluluk toğumları yetişecektir siz ibadete ve yüce yaradan'ya yaklaştıkça...şiddetle tavsiye ediyorum bırakın bu ayakları. ananız babanız sizden utanır be kardeşim. ilgi çekici falan değilsiniz artık. dedirten başlıktır bu yukarıdaki.
mutluluğu aşk'ta arayan kişi ne kadar "manevi" anlamda tatmin oluyorsa; huzur'u allah'a secde ederek bulan biride o şekilde tatmin oluyordur.
mesneviye göre de aşk zaten allah'a iman etmektir...
varsayalım; kişi müslüman değil veya tek tanrı inancı yok. olabilir... o halde ve o düşüncedeyken bile kişinin çırıpçıplak aynanın karşısına geçip vücudunun her bir santimetre karesini inceleyip ne denli mükemmel bir varlık olduğunu, inanılmaz bir şekilde yaradıldığını, her bir uzvun ve her bir santimetre karenin bir işlevde olduğunu görmemesi için ahmak olması gerekir.
görüyorsam, ahmak değilim. allah'a iman ediyorsam, zekamdan değil, yarattığı her şeye ve kendisine aşık olduğum içindir.
sonuçta huzuru bulan tiptir.
bi anlık huzur için yırtınan tipler bunu denese ya bi de.
artı olarak yapılan farzların ne olursa olsun yapılması gerektiği için, aa ben samimi değilim ben sırf şu sebeple namaz kılıyorum gibi madem öyle hiç kılamayayım iyi gibi vesveselere düşmeyip farzını yerine getirmesi gereklidir. bi yanlış varsa tabi düzeltmelidir ama buna gücü yetmiyorsa vesvesesine kulak verip kaybetmemelidir. *
namaz, inancı olan insanın eyleme döktüğü ibadetidir. bunu sürekli olumsuz yönlere çekip yanlış şekilde tanılamalar ne kazandırıyor anlamış değilim ve neden sürekli namaz?
namazdan başka ibadet islamiyetten başka bir din yok mu dünyada? neden sürekli islam üzerinden pirim yapılmaya çalılşıyor. aklı hür bir birey olarak görüyorsan kendini şu alemde bilki onu sana yükleyen bir varlık var. kendini yeniden yaratabilir misin? o göt var mı?* kılma yapma etme kimse sana dayatmıyor zaten bunları. toplumca herhangi bir yaptırımıda yok inanmamanın. sırf farklı olma çabasının verdiği heyecana kapılıp ipe sapa gelmeyecek şeyleri konuşmak hiç akla mantığa sığmıyor.
yoksa bir insan herhangi bir kötülük yapmadıysa, kul hakkı yemediyse zaten huzurludur.
namaz bir ibadettir...günah çıkarılacak bir ritüel değil...günah çıkarmak isteyenler hristiyanlığı seçebilirler. her boku yeyip paravan arkasına geçtiğinizde günahlarınız affoluyor. üstelik abdest almaya da gerek yok...
her şeyde olduğu gibi namaz kılarkende niyet çok önemlidir. kişinin Allah'la arasında olan 3. şahısların karışmadığı bir ibadettir ki kişisel huzuru üzerine düşen görevi yapma gururuyla bulur. Elinde bulunan olanaklara, nimetlere şükür anlamında teşekkürdür bi nevi. Bunun dışında kişinin kendi nefsini terbiyesi açısından önemlidir ki günde 5 vakit secdeye oturmak taktir edilesi bir davranıştır.
not: ayrıca namaz kılan insan, o süre içinde Allah'ın huzurunda yaptığı yanlış şeyler, günahları aklına gelir ve pişman olur, çekinnir utanır günahlarından dolayı; bu da iyi bir insan olma yolunda çok yardımı dokunmaktadır. Namaz kılmak demek Allah'a yakınlaşmak demektir ve kendini sorgulamaya alma açısından, ölçüp tartma, farkındalık açısından önemlidir. çünkü namaz kılmak kadar önemli olan dedikodu yapmamak, yalan söylememek, yardımsever olmak, hoşgörülü davranışlar hepsi insan olmanın temelini oluşturur, ve namaz kılmakta bu davranışların gelişimine yardım ettiği için dinin temelini oluşturur.
her dakika ölümü düşünen insandır.buna karşı tam tersi görüşte olan ateist kesim ise, kendilerinden başka her inanç'a laf sallayarak ego tatminiyle huzur bulurlar.gerçektende zekidirler.o kadar zekidirler ki, gözlerinde kendilerinin makamı bile apayrıdır.klavyeyi çok iyi kullanmakla beraber, lugatlarıda geniştir.fakat düşünmezler ki; biri öldüğünde neden ağlıyor, biri sevindiğinde neden gülüyorlar ? felç olup götleri tutuştuğunda acınacak hale bile gelemiyorlar maalesef, çünkü duruşlarındaki o asaletten hiç bir şey kaybetmemişlerdir. *
