başladı yine şakirt ateyizt savaşı. biri sen dinsizsin diyor öteki sen gericisin diyor. sonra biri kemalist biride akepeli çıkınca ohhh gelde çık işin içinden.
bazıları osbir çekerken bazıları film izlerken basıları yoga yaparken gerçek huzura kavuştuğunu hisseder bu insanın maneviyatıyla ilgili birşey adamın teki de ben namaz kılarken huzura eriyorum diyorsa eyvallah diyip geçecen başka ihtimalin yok.
namaz kılanın iç huzurunu bildiğini iddia etmeyen kişi beyanı.
konu da bu değil zaten mal kardeşim. sen her türlü aktiviteyi yapıp çeşitli yollarla iç huzuru elde edebilirsin.
ama kalkıp gerçek huzur namazdadır diyerek iki gram aklınla ahkam kesemezsin.
inancını istediğin gibi yaşa. kimse karışmaz.
ama inancını başkalarının üzerinde bir araç olarak kullanma.
tuhaf kaçıyor.
sanmak değil hissetmektir. kimi birilerine sataşarak o huzuru bulmaya çalışır. kimi ise "bana seni gerek seni" diyerek gerçek muhabbeti bulur ve huzurun en güzelini yaşar. dışardan bakan insan sadece boş bakar.
Biraz saygılı olmayı ÖĞrenmesi gerekiyor bazı ateist Özentilerinin dedirten baŞlık. Zaten 'entellektÜel' gÖrÜnmek isteyen her Şahıs direk islama bok atma Çabasına giriyor. Eskiden insanlar Özentilik iÇin deĞil, gerÇekten Öyle inandıĞı iÇin ateist olurdu ve hayır onlar sÜnnetli de olmazlardı. Onların etrafdaki insanların dinine inancına duydukları o saygı onları yÜceltirdi. Şimdi her cahile ateist olmak cazibeli gelir olmuŞ! Saygı kalmamıŞ!
Nerden biliyorsun erişemediğini sorusunu akla getiren durum ki namaz kılmak inançla alakalı bir durum olacağından genellikle inançsız veya inancı sekteye uğramış insanlar tarafından sorgulanır .
taze budist lafı. okullar tatil oldu. yapacak iş yok tamam ama kafanızı böyle şeylere yormayın. bana da içki içmek, sabunla ilişkiye girmek saçma geliyor ama sizin iç huzuru yakalamanızı sağlayabilir.
embesile anlatır gibi tekrar anlatılması gereken durum.
bak kardeşim;
beni açıkçası kimsenin inancı ilgilendirmiyor.
ister puta tapsın, ister tanrıya tapsın, ister gofrete tapsın.
geneliniz, dini inancını başkalarının üzerinde bir ayrıştırıcı ve reklam malzemesi olarak kullanıyor.
elemanın biri kalkmış diyor ki;
namaz kılan gerçek huzuru bulur.
ben de diyorum ki bu bir sanrıdır.
sen bunu bu şekilde ifade ediyorsan biri de kalkıp benim ifade ettiğim gibi edebilir.
sen namaz kılarak gerçek huzur bulmuş olabilirsin. başka biri bilardo oynayarak bu huzuru bulabilir. kapiş?!
edit: ayrıca gerçek kavramının ne olduğunu bile bilmeden "gerçek huzuru" elde etmeyi namaza bağlıyorsan
seninle çok işimiz var.
tavsiyem önce hakikat ve gerçek üzerine biraz kafa yor. belki doğruya ulaşırsın.
--spoiler--
nsanlar namaz kılıp huzur buluyorlar bu kimi ilgilendirir?
--spoiler--
aynen biz de bunu söylüyoruz. karşı çıktığımız konu ne peki?
kıldığı namazın gerçek huzuru verdiğini iddia etmek.
diğer eylemleri kötü göstermek. yani ne yaparsanız yapın namaz kılmazsanız huzur bulamazsınız çünkü gerçek huzur namazdadır demek.
yani;
inandığını başkalarına tahakküm aracı olarak kullanmak.
yani;
ötekileştirip ayrıştırmak.
hangi konuda?
din konusunda.
istersen 20 saat namaz kıl. bu sana huzur veriyorsa eyvallah. ama kalkıp gerçek huzur namazdadır diyerek boyundan büyük laflar etme!
anlatabildim mi?
edit: entiri ispiyona konu olamaz. formata uygundur. düzeltiniz.
kendisiyle çelişenleri bolca görmemizi sağlayan sanrı.
bana dangalak diyen ilk önce egzersiz olarak görmediği süpeeer namazında hangi ayetleri okuduğunu bir öğrensin önce.
arapça tekrar ettiği kelimelerin anlamına içeriğine bir baksın. yav ben neler diyormuşum diyebilecek erdemi var mı acaba?
bir yobaz ateist sıçıntısı. dini ritüeller her zaman insanın iç dünyasını serinletip aydınlatmıştır. islamiyet, hristiyanlık, yahudilik ve diğer dinler için geçerlidir. hatta önceden din iken meditasyon haline gelmiş olaylarda dahildir.
inanan insanların, Allah'a karşı görevleri olan namazı kıldıklarında hissettikleri huzurdur. şimdi namaz kılmayan bir insanın bu konuda konuşması boş laftan ileri gidemez. aynı huzuru, başka dine mensup insanların da yaptıkları ibadetle bulduklarını düşünüyorum.
herkesin huzur kelimesinden anladığı farklı olabilir. bu yüzden gerçek huzur, gerçeğe an yakın huzur gibi kavramlar bir şey ifade etmemektedir bence. kişi yaptığı bir iş sonrasında içerisinde oluşan duyguya göre huzurlu olduğunu söyler. eğer vicdanına ters bir iş yaptıysa zaten bu huzuru bulması mümkün değildir. kimi zaman bir çocuğu sevindirmek kimi zaman sevgiliyle gezmek kimi zamansa dini ibadetlerini yaptıklarında bu huzuru farklı farklı hissederler.
şunu söyleyebilirim ki namaz kılmanın verdiği huzur bir devrimcinin yaptığı eylemden sonra içinde taşıdığı huzur gibidir. düşünceme göre ikisi de gerçek huzur değildir. insanın taşıyabileceği bir yük vardır. insanın içindeki heyecan ateşi söndüğünde artık kendisine ağır gelen yükü taşıyamaz. yani kanımca ikisi de o ortamlarda yetişen kişilerin kaldırabileceği bir yük. devamlı bir heyecan... devamlı bir propaganda ile mümkündür. propagandayı içinde yaşadığınız toplum aşılar. bunların insan doğasına uygun olduğunu düşünmüyorum. üzerimize bize zor gelen yükler yüklemeye gerek yok küçük şeylerden mutlu olabiliriz. huzuru da küçük görevlerde arayabiliriz.
islam eşittir namaz çıkmazının sebeblerinden biri.
itikat ya da bağlılık içsel bir durum. huzurun yansıması türlü şekillerde görülebilir.
acı ki gerçek ! huzuru namazla ifade etme iddiası imana hakarettir.
bu ateistler böyledir işte, bu tür konularda atıp tutmaktan başka bir şey bilmezler. hadi onu da yapsalar bir şey demeyeceğim, atarlar lakin tutamazlar bile. alaycı ve çok bilmişlik taslamaktan, ambalajlanmış markası 'rasyonel' olup da, hayatını irrasyonalizm üzerine kuran, plastik görünümlü, hokkobaz garp yobazları bunlar işte.
ünlü mutasavvıf muhyiddin arabÎ hazretleri der ki: ''en güzel iman, küfrün bedbahtlığını görüp vücuda gelen imandır.''
küfrün kaynağını öğrenmek, kafirlerin halini müşahede etmek zorundayız.
bunu gördükten sonra iman büyük zevkle vücuda geliyor.
bu arkadaşların evrendeki rolü de budur: küfrün iğrençliğini gösterip, imanı tahkiki mertebeye ihya ettirmek!
