başladı yine şakirt ateyizt savaşı. biri sen dinsizsin diyor öteki sen gericisin diyor. sonra biri kemalist biride akepeli çıkınca ohhh gelde çık işin içinden.
bazıları osbir çekerken bazıları film izlerken basıları yoga yaparken gerçek huzura kavuştuğunu hisseder bu insanın maneviyatıyla ilgili birşey adamın teki de ben namaz kılarken huzura eriyorum diyorsa eyvallah diyip geçecen başka ihtimalin yok.
sanmak değil hissetmektir. kimi birilerine sataşarak o huzuru bulmaya çalışır. kimi ise "bana seni gerek seni" diyerek gerçek muhabbeti bulur ve huzurun en güzelini yaşar. dışardan bakan insan sadece boş bakar.
bir yobaz ateist sıçıntısı. dini ritüeller her zaman insanın iç dünyasını serinletip aydınlatmıştır. islamiyet, hristiyanlık, yahudilik ve diğer dinler için geçerlidir. hatta önceden din iken meditasyon haline gelmiş olaylarda dahildir.
Biraz saygılı olmayı ÖĞrenmesi gerekiyor bazı ateist Özentilerinin dedirten baŞlık. Zaten 'entellektÜel' gÖrÜnmek isteyen her Şahıs direk islama bok atma Çabasına giriyor. Eskiden insanlar Özentilik iÇin deĞil, gerÇekten Öyle inandıĞı iÇin ateist olurdu ve hayır onlar sÜnnetli de olmazlardı. Onların etrafdaki insanların dinine inancına duydukları o saygı onları yÜceltirdi. Şimdi her cahile ateist olmak cazibeli gelir olmuŞ! Saygı kalmamıŞ!
Nerden biliyorsun erişemediğini sorusunu akla getiren durum ki namaz kılmak inançla alakalı bir durum olacağından genellikle inançsız veya inancı sekteye uğramış insanlar tarafından sorgulanır .
bu ateistler böyledir işte, bu tür konularda atıp tutmaktan başka bir şey bilmezler. hadi onu da yapsalar bir şey demeyeceğim, atarlar lakin tutamazlar bile. alaycı ve çok bilmişlik taslamaktan, ambalajlanmış markası 'rasyonel' olup da, hayatını irrasyonalizm üzerine kuran, plastik görünümlü, hokkobaz garp yobazları bunlar işte.
ünlü mutasavvıf muhyiddin arabÎ hazretleri der ki: ''en güzel iman, küfrün bedbahtlığını görüp vücuda gelen imandır.''
küfrün kaynağını öğrenmek, kafirlerin halini müşahede etmek zorundayız.
bunu gördükten sonra iman büyük zevkle vücuda geliyor.
bu arkadaşların evrendeki rolü de budur: küfrün iğrençliğini gösterip, imanı tahkiki mertebeye ihya ettirmek!
şunu söyleyebilirim ki namaz kılmanın verdiği huzur bir devrimcinin yaptığı eylemden sonra içinde taşıdığı huzur gibidir. düşünceme göre ikisi de gerçek huzur değildir. insanın taşıyabileceği bir yük vardır. insanın içindeki heyecan ateşi söndüğünde artık kendisine ağır gelen yükü taşıyamaz. yani kanımca ikisi de o ortamlarda yetişen kişilerin kaldırabileceği bir yük. devamlı bir heyecan... devamlı bir propaganda ile mümkündür. propagandayı içinde yaşadığınız toplum aşılar. bunların insan doğasına uygun olduğunu düşünmüyorum. üzerimize bize zor gelen yükler yüklemeye gerek yok küçük şeylerden mutlu olabiliriz. huzuru da küçük görevlerde arayabiliriz.
islam eşittir namaz çıkmazının sebeblerinden biri.
itikat ya da bağlılık içsel bir durum. huzurun yansıması türlü şekillerde görülebilir.
acı ki gerçek ! huzuru namazla ifade etme iddiası imana hakarettir.
