bar, disco gençliğinin sayesinde ortaya çıkan bi durum. hani belli şarkılar vardır, sözlerini bilmezsin de nakarata gelince bülent ersoy gibi yırtınarak söylersin ya, hıh! o şarkılardır işte bu durumun vesilesi.
nakarata gelinceye kadar anlamsız anlamsız el kol hareketleri yapan, sözleri bilinmeyen şarkıya eşlik etme gerginliğini dibine kadar yaşayan kişinin koptuğu anı ifade etmesi açısından da önemlidir bahsi geçen mevzu.
misal; çile bülbülüm.
genel olarak nakaratı dışında sözleri pek bilinmez bu şarkının. ha nakarat dediysek, çyle ahım şahım, 2- 3 dizeden oluşan bir şey değil. en azından bu şarkı için bu böyle. sadece allah kısmı bulunulan ortamda fırtınalar estirir.
ya da,
ele güne karşı.
bu da çile bülbülümle aynı kaderi paylaşıyor. ortamdakilere sorsan şarkının nakaratı hariç 2 dizesini söyleyemez, bokunu yemiş karga gibi bakar öyle. ama nakarata gelince sanki bi mazhar, bi fuat, bi özkan olur .minakoyyim! o derece içten, o derece ustaca söyler.
velhasıl; böyle bi eğlence anlayışı dünyada yok lan(çok global bi insanım mesajı var burda). bu algortima yanlış, bu kopma eşiği hatalı.. düzeltin ulan kendinizi. maymun olmayın olm ortamlarda.
