Abdulhalik-ıl Güjdevani tarafından sistemleştirilen, Muhammed Bahauddin Şah-ı Nakşibendi'nin isim babası olduğu islam dini tarikatı.
"Nakış yapan" anlamına gelen Nakşibend; Nakşibendi mürşitlerinin, kalbi dünyadan ahirete bağladığı düşünüldüğü için bu adı almıştır.
Nakşibendi tarikatında sessiz zikir uygulanır.
prensipleri ise;
1- Vukuf-ı Zamanî: Müridin zamanı çok iyi değerlendirmesidir.
2- Vukuf-ı Adedî: Dersin adedi ve gerçek manası düşünülmelidir.
3- Vukuf-ı Kalbî: Kalbi uyanık tutmak gerekir.
4- Hûş der-dem: Nefes alıp verirken, gaflette olmamak..
5- Nazar ber-kadem: Başkasına değil, kendine bakmalıdır..
6- Sefer der-vatan: Halktan ayrılıp Hakk'a gitmesidir.
7- Halvet der-encümen: Halk içinde de olsa, halvet hali olmalıdır.
8- Yâd kerd: Şeyhin verdiği zikri, kalb ve dil ile daima tekrarlamak.
Tarikat ile alakalı olumsuz eleştiriler yapan şahışlara şunu belirtmek isterim ki duyduğunuz saÇma sapan fikirler cahilliğinizi aşikar ediyor. Arge diye birşey var her duyduğuna inanırsan maldan öteye gidemezsin. iÇine girsen anlarım ki nasipsiz ama öylede değil nerde sazanlık orda cahillik ön plana Çıkarılıyor..
türkiye'deki en geniş insan ve para kaynağına sahip cemaatler silsilesi.
ayrıca birçok kişinin, oturduğu bölgede kaç tane nakşi dergahı olduğunu bilse şaşıracağı oluşumdur.
iktidara ciddi anlamda talip olan herhangi bir partinin, bir şekilde desteğini almak durumunda olduğu yapılanmalar listesinde üst sıralardadır.
cuma öğleden sonraları sohbetler olur. dergah büyükleri, arada bir gelen gençlere tövbe verir ama elbette sofilik bu kadar basit bir hadise değildir.
menzil'e gitmek için evden kaçanlar, avusturalya'dan uçakla gelip 2 gün durup dönenler vardır.
