nahoş varoş

entry1 galeri0
    1.
  1. bir ismet özel şiiri

    göz yummaksa yumulmuştu
    kent ve varoş boğuşurken
    yazda şerbet kışın turşu
    münasebetsiz kurdeşen
    mevsimsiz bel soğukluğu

    astarın renk atmışı kireçlisi tenin çorağı kayır mıntıka
    pençe dersen mütereddit yeleyi sorma yolunmuş
    takat yetirdi koçum kaçmaya verdiysen kanat uçacak
    sırıtık çehre bacak kadar çocuklardan yutuldu say
    bakkalın varmış insafı kasaptansa kıyı bucak

    can caniçi canında ruh ruhunda kavunsa
    kavunun elden düşmesi karpuzun hakeza
    acem mülkü fiyatlandırılabiliyor madem
    hesap et nispetini dürüstlüğün ona
    burukluk ücrete nâdim nedamet dilde persenk
    domatesin çekirdeği kaynana zırıltısı tohuma kaçmış hıyar
    peltek çolağın yabanıl görküyle azak’tan siyah havyar
    gelecekmiş de zürih’te bembeyazmış da bonbon
    kargalarla kahvaltı etme don

    donma donulunca parşömen kâğıda siyah dolma
    kalem kapağına adım sırasıyla adam oraya orasına
    oracığın has evine has odanın halis oracıklılıklarına
    yazılmadı mı –malheureusement non-
    lânetin atılmadı mı imzası ip gibi sıralılar
    önümde mummuz hazrola
    geçerken kaz adımı –malheureusement si-

    yarsınmalar gömmedim mi
    evrem hiçle oğuşurken
    mavi boncuk tokuşurken
    nice çektiyse canım evrildiğim mi

    yulaf bamya üzüm ayva
    tek heceye düşmediler
    kim olmak ister ki atlet
    giy üste beyazlığı der mi der
    madem beyazdır kefen karne cornette
    de olsun mu üstüme dar
    aktı akacak selâm sanılan selâ
    arpalığım çalılıklar mı ola
    habire düşman yaratırken latifundia

    gömdüm evet hem de dibe
    demir atmak kim der buna
    eril varoş kente gebe
    çek kıl pudrala sun suna

    dipten korkunç hidra gelir
    sivri dişle haya alır
    biraz aklın varsa delir
    kent sensiz de çalkalanır

    seni saysam sensin tığı
    bana yaman gösterecek
    dışın ahbap için yağı
    yok ol soba söndü söncek

    utanç dağıtan kızların
    kente sihir çağırışı
    şeş dübârâ gelen zarın
    kaybettirmesi son taşı

    söker bizden yedek parçayı şıllık
    der ah kafa pes ettirmedim albayı
    geç kalarak beklenen topal tanık
    dama attırır papatya kokan attarı

    bunlar oldu olmasına
    salâhiyet merkezinde
    bahse girmem elmasına
    benim iyâzım düşümde

    düşüm düştür domur üşür
    kan tükür gençken üşengeç
    sporlanarak ikili saç örgüsü
    bembeyaz şort mayısın ondokuzu
    büzüştü pörsüdü şehrin füzyonu
    nida etti ucuz gitti gelgel etti
    gel gel sağ yap gel ey pangaltı kenti
    andırıksız ut yeri faz tutmayın beni
    vazgeçmedi en kaba en alaycı en alercik
    dille iğnelemekten kim idiyse herkesi
    kim olduysa herkesi oturduğum yer rami’dir diyen kim
    eşim seni sine sine süren kim
    el ucu kabasına kavuşunca ne çabuk da cısladı
    girdi bikrinin izalesi bahsine fütur etmeden
    gelin görün
    gelin görün fatihliliğini gizledi.
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük