Yine bir dönem psikolojim bok gibi ve günlerce yemek yememiştim. Sabah önce tansiyonum düştü. Her zaman olur ama o gün tuzlu ayranlar, zeytinler hiçbir işe yaramadı. Yerden kalkamıyorum halsizlikten, yere bakıyorum dönüyor. Annem ve babam tepemde bir şeyler söylüyor duymuyorum. Ambulans kelimesinin geçtiğini duymuştum. Sonra dayım geldi hastaneye gittik ama o yol hiç bitmedi acı doluydu o zaman 17-18 yaşındayım ve yürüyemediğimden beni tekerlekli sandalyeyle taşımışlardı. Hastaneye gittiğimde tansiyonum 7/4 kalp atışım 45 miş. Birkaç cihazdan geçirdiler beni sonra serum verdiler ve bir topkek ile vişne suyu içip kendime geldim.
