ülke resmen bölünmüş ikiye. eskiden bıyığını şöyle uzattın, şusun, favorini uzattın busun vardı. şimdilerde ise bu akım çıktı başımıza.
geçen başıma gelen bir olayla anlatıyım. kendim, laik türkiye'nin bir savunucusu olduğumu belirtiyim. yeni girdiğim bir ortama "selamunaleyküm" dedim. başlar bana döndü. genelde lise talebesi. "hoşgeldin abi" dediler. "hoşbulduk" dedim. bir kaçı dengesiz bakışlar atıyordu. dedim "hayırdır koçlar?". "abi sen de mi akıma kaptırdın kendini" dedi bir tanesi. "ne akımı lan?" diye sordum. "abi anla işte, şeriatçi akımı" dedi. dedim "olum hadi beyinsizsin, bunu dışa vurmana ne gerek var aq" dedim. bu da "ne biliyim girer girmez selamunaleyküm diyince şaşırdım" dedi. "senden hiç beklemezdim". dedim ki "siktir git adamın asabını bozma lan göt" dedim. "kendini ne sanıyorsun pezevenk" dedim. sonra da "ne farkın var lan senin ibne gay şakirtlerden" diye çıkıştım biraz. sonra bu sonuçta delikanlı ya artislik yapacak. "yaşın büyük benden yoksa mahfederdim" gibi ezik bir şey söyledi. ben de en sevmediğim basit artisliğin cezasını vermek için bunu kolundan tutup mekandan dışarı kadar sürükledim. diğer bebeler de "abi abi" diye peşimizden geliyorlardı. "hadi lan gel ne diyordun içerde" dedim. bu "git abi elimden bir kaza çıkacak" diyince dayanamadım tokatladım onu orada.
neyse olayın detayları böyle. selamunaleyküm dedik diye ibne gay şeriatçi pezevenklere benzettiler ya ona üzülüyorum.
olayın özü: çocuğun da bir suçu yok. bizi bu hale getirenler utansınlar. zavallı küçük dünyalarımızda yaşamaya mahkum edilen insanlarız biz. bir boka yaramayan cinsten. selamunaleyküm de veya naber de. ne fark eder aq. sen içinde nesin önemli olan o.
