Nükleik asitler insan, hayvan, bitki, mikroorganizma ve virüs gibi bütün canlılarda bulunan ve kalıtsal özelliklerin nesilden nesile taşınmasını sağlayan kimyevî bileşikler. Tabîattaki en uzun polimerler (zincirli moleküller) olan nükleik asitler, yapılarında fosforik asit, organik baz ve pentoz şekerleri ihtivâ ederler. Zayıf, kırılgan moleküllerdir. Bileşikler, 1871de isviçreli biyokimyâcı Friedrich Miescher tarafından keşfedilmiştir. ilk defâ hücre çekirdeğinde keşfedildiğinden dolayı, çekirdek asidi mânâsında nükleik asit adı verildi. Sonraki araştırmalar bu asitlerin hücrenin diğer bâzı kısımlarında da bulunabildiğini ortaya çıkardı. Nükleik asitler tüm canlılarda bulunan bir moleküldür. Nükleik asitler hücrenin kalıtım maddesidir. Canlılardaki enerji üretimi, protein sentezi, büyüme, üreme gibi tüm yaşamsal olaylar nükleik asitlerdeki bilgilerle kontrol edilir. Nükleik asitlere bu nedenle yönetici moleküller denir.
