mursi ve çetesi aynen akp taktikleriyle iktidara tutunmaya çalışıyordu.
ancak biraz daha hardcore takıldıklarından pilleri çabuk bitti.
hırsızlar, uyuşturucu tüccarları ve katillerden oluşan (kendine) müslüman kardeşlerin a takımına kazandıkları düzmece seçim aslında yol haritalarında yaptıkları 180 derecelik bir dönüşün hediyesiydi. israil ve amerika karşıtı söylemleriyle arzuladığı tabanı oluşturamayan bu ekip 2007 yazından bu yana perde arkasında amerika ve israil'e mavi boncuklar yollamaya başladı. israil tarafından mesafeli karşılanmalarına rağmen abd bürokratları artık mübarek yerine kendi amerikancı islamlarını dayatacak bir ekip arzuladıklarından (kendine) müslüman kardeşlere kucak açtı. bu süreçte bu çetenin hem eylemlerine son vermesi hem de söylemlerinde ılımlılaşmaları çok dikkat çekicidir.
gene bu süreçte 2008-2011 arası israil filistin ve gazze'ye en ağır operasyonları gerçekleştirirken (kendine) müslüman kardeşler kınamalarla yetindi. örgüt içinde parçalanmaya da yolaçan bu tavırdan her şeye rağmen taviz verilmedi.
arap baharı ve mübarek'in devrilmesi sonucu oluşan boşlukta mübarek'in devrilmesini sağlayan mısırlı modernistler ve hristiyan mısır halkı bu süreçte son dakikaya kadar taraf seçmeyen ancak amerika'nın telkinleriyle harekete geçen mısır ordusu tarafından ekarte edildi.
amerika ne istemişti?
amerika kendi beslemelerinin ürettiği ve "sünni islam" olarak yutturmaya çalıştığı bir siyasal görüşü (ki bu aslında müslümanlıktan çok kopuk bir ideoloji ve başka bir yazının konusu) bütün ortadoğu'da hakim kılmak istiyor. tarz olarak benzemese de fonksiyonel açıdan ortadoğuda ingilizlerin 100 yıl önce hakim kılmaya çalıştıkları ve sağıyla soluyla oynadıkları vehabiliğe benzemekte. yerel işbirlikçilerin mutlak bir hakimiyet kurup, zenginleştiği ve kökleştiği, küresel efendilerinse kaynakların bekçilerini istedikleri gibi yönettiği bir sistemdir bu.
ingiliz versiyonu 1949'a kadar tıkır tıkır işlemiş, 1948-1949 sonrası yeni emperyal abd yönetimi devralınca dini motif zayıflamıştır. ingiliz sisteminde koskoca ikinci dünya savaşı boyunca bomboş kalan ortadoğuda kimsenin isyan etmemesini dikkate değer bir örnek olarak da verelim. bütün yığınağını mısır ve avrupaya kaydıran britanya, koskoca ırak ve suriye'yi ikinci dünya savaşı boyunca 8 uçakla savunmuştur. osmanlı'ya sözde milli duygularla isyan eden arap milliyetçileri ise bu yıllar boyunca kuzu kuzu oturmuştur.
amerika yabancısı olduğu ortadoğuyu devraldığında koyu dindar (katolik) güney amerika ile benzer bir dinamiğin işe yarayacağını düşünerek ortadoğu ülkelerinin komuta kademelerindeki subaylarını denetim altına almaya çalıştı 1960'ların ortasına kadar. destekledikleri politikacılara ordu da arka çıkıyor, düşürmek istediklerini ordu hallediyordu.
türkiye gene bir istisna olmuştu tabii...
menderes'in arkasında duran kurmayların ezici çoğunluğuna rağmen bir halk hareketi olarak gelişen 1960 öncesi politik iklimde genç subaylar halk desteğine olan inançları pekişince sokağa inmişlerdir. 1960 müdahalesi generallerin değil, albay ve altı kademelereki subayların hareketidir ve bu yönüyle 12 eylül ihtilalinden ayrılır, ayrışır. yani 1960 müdahalesi emir komuta zincirinde gerçekleşmiş bir made in america darbe değildir. zaten amerika yeni sisteme hakim olur olmaz 14'ler tasfiyesi gerçekleşmiş ancak gene amerika'nın muhalefetine rağmen bu toprakların gördüğü en özgürlükçü ve hukuki açıdan "sağlam" anayasa kurucu meclisten geçirilebilmiştir.
yönetimi devraldıktan 1 yıl sonra yeni anayasa hazırlayan bir hareketle darbe yapıp, on yıllarca iktidarda kalan pinochet, franco hatta 2 dönem cumhurbaşkanlığı yapan evren'i bir tutmak açıkça kötü niyet göstergesidir.
dönelim konumuza; amerika, mason - yahudi - kardeşlik ittifakının yönetimi kesin olarak devraldığı 1960 senesinden (john kennedy'nin başkan seçilmesi) itibaren israil'e yönelik korumacı politikalarında level atladı adeta. israil'in koşulsuz destekçiliğine karşılık bölge devletleri ve uluslarında yükselen milliyetçiliğe karşı en iyi panzehir amerikan güdümünde yeni bir siyasi islamdı. bu sayede o yıllarda kurulan birleşik arap devletlerine karşı mezhepçilik ozu oynanarak israil karşıtı dev bir arap devletinin kurulması engellenecek, petrol kaynaklarının tek ve büyük bir devletin elinde olması engellenecekti.
1962-63 sonrası özellikle türkiye ve iran'da yerden biter gibi beliriveren yeni moda muhafazakarların tamamı amerikan denetimindeydi. bu güruhun en dikkat çeken özellikleri milliyetçilik karşıtı, anti-komünist ve amerikancı olmalarıydı. hem amerikancı olup, hem de israil karşıtı olmalarındaki tutarsızlığı açıklamanınsa bir formülü yoktu. o yüzden israil karşıtlığı konusunda 1968 - 72 sonrasının sol anti-emperyalist, anti-amerikancı sloganlarını adapte ederek kullandılar uzun süre...
yıllar geçtikçe bu amerikan müslümanlarında da ayrışmalar oldu. savaş hem tarikatlar hem de siyasi oluşumlar üzerinden gerçekleşiyordu. 1974 barış harekatı türkiye'de milli görüşün diğer amerikancı islam hareketlerini ezip geçmesine neden oldu. amerika'nın soğuk savaşın en hararetli döneminde sovyetlerin kılıcı altındaki türkiye'ye silah ambargosu uygulayacak kadar gözünün dönmesinde bunun da etkisini sayarsak yanlış yapmış olmayız. sahte katolik kissinger'ın o yıllardaki türkiye düşmanlığı da kayda değerdir.
asıl nedenleri ekonomik olan 78 sonrası bir anda tırmanan terör hareketlerinin kaşınması amerika için sadece türk solu'nun değil milli görüşçü islamın tasfiyesi için de gerekliydi.
78 sonrasında kentlere inen ve şehirli burjuvayı korkutarak darbeye giden taşları döşeyen terörse günümüz koşullarına göre oldukça amatör düzeydeydi. gerçeğin kendisi değil algılanışının önemli olduğunun en güzel kanıtı da budur belki. 1969 - 80 arası terörden hayatını kaybedenlerin sayısı 2002 - 13 arasında terör saldırılarında hayatlarını kaybedenlerden çok daha azdır.
amerika işte burada 80 askeri darbesi ve cuntayı devreye sokarak türkiye'de kendisine engel olarak gördüğü dinamikleri tamamen ortadan kaldırdı.
bu darbenin en büyük zararı 80 - 83 arasındaki dönemde yükselen ve aslında şafiilikle soslandığı için türklükten uzak olan türk islam sentezi ve kürtçü islamın şahlanışı, amerikanın aktif politikaya sokabilmek için yıllardır uğraştığı ama o zamanki siyasi sistemin her seferinde dışarı kustuğu özal, çiçek, aksu gibi adamların aktif siyaset sahnesine çıkmalarıdır.
böylece amerika kendi okullarında okutup, yetiştirdiği politikacılardan (menderes, demirel, ecevit vb), amerikan kültürüne ve amerikan rüyasına sorgusuz tapan ve türk olmayan yada türklüğünden memnun olmayan politikacılara geçmişti.
bu tipler mesleki eğitim almış ancak entelektüel açıdan aşırı cahil, felsefe, hukuk, devlet adabı gibi konularda pragmatist ve ben yaptım olducu, kolay kandırılabilen şark kurnazlarıydı.
amerika'nın kendisinin bile çok ciddiye almadığı ve birleşmiş milletlerde dağıttığı bir soğuk savaş propaganda broşürü olan "yenidünya düzeni"'ni adeta kutsal kitapmış gibi algılayıp, bunun havariliğine kalkan özal'ın düştüğü komik durum bu ülkenin yönetiminin kimlere emanet edildiğinin acı bir hatırası olarak kalmıştır.
henüz sovyetlerin yıkılmadığı ve yıkılacağının da düşünülmediği bir dönemde bütün dünyanın ingilizce konuşacağı, ortak para biriminin dolar olacağı, tüm ülkelerin amerikan anayasasının ilkeleriyle yönetileceğine inanıp, bunu sağda solda anlatan komik bir başbakanımız vardı bir zamanlar.
bu özal amerika için o kadar kolay lokmaydı ki ülkenin ortasına bir işgalci gücün (çekiç güç) getirilip otrtulmasına bile kkendi talip olarak amerikan dışişlerini dahi şaşırtmayı başarmıştı. bu çekiç güç bize binlerce can kaybına ve milyarlarca dolara patladı ve hala da bedelini ödemeye devam ediyoruz.
diğer yandan amerikan sünniliğinin ihalesini kazanan gülen cemaati iki şeye çok dikkat ederek ilerliyordu.
türk adının arkasına saklanmak ve mezhep konusunda ketum olmak...
osmanlı mirası olan ve cumhuriyetin de çimentosu olan hanefiliğe karşı açıktan savaş açmak yerine ellerinde bulunan cia sermayeli eğitim kurumlarında, toplantılarda, dini sohbetlerde şafii ritüellerini hanefiliğin içtihadları yerine islam şartıymış gibi anlatıp, kendi dininden habersiz akılsızlara dönüşüm yaşattılar. üstelik nurcu gülen cemaatinin yaydığı şafiilik (orjinali dahi islamla çok çelişen bir mezheptir) amerikan sünniliğinin en pis şekillerinden biridir ve gerçek islam'ı tahrip eden bir illettir.
milli görüşün hakim olduğu diyanet işleri başkanlığı (2002'den sonra kontrol kademeli olarak kürtçü islamcılara geçti) ve erbakan önderliğindeki siyasal hareketin çok mesafeli olduğu (gülen erbakan'ın kapısından içeri giremezdi. her iki taraf da birbirinden nefret ederdi) kürtçü islamcı gülen cemaati anap (mesut yılmaz dönemi dışında), demirel, ecevit gibi isimlerden destek alarak gittikçe güçlenirken 1995 seçimlerinde refah partisi'nin seçimleri kazanmasıyla önemli bir sarsıntı geçirdi. cemaatin içinde oraller çok bozuldu. hem kademe kademe ilerleyişlerinin karşısına bu işlerden anlayan bir siyasi hareket çıkmıştı ve amerika'ya eyvallahları da yoktu, hem de tabanlarına kattıkları karadenizli ve iç anadolulu dindarları iktidar olanaklarıyla donanmış "milli görüş"'e kaptırma ihtimali belirmişti.
ulan her başa gelen darbeyle inecekse seçimlerin manası ne ?
başa geldinmi sandığı savun gelemedinmi de darbe yapalım de senin annen güzel mi 90 60 90 mı bakim ?
yok ulen artık öyle bir dünya 2 sene önce de demiştim yine söylüyorum
(partili sistemi getirenler o sistemin altında kalacaklar) kaldılarda yana döne darbe arar oldular da yok artık o hayaller eskidendi paşalar .
bak o paşalar şimdi paşa paşa hesap veriyor darbeye bulaşanlar sessiz kalanlar dahil hepsi ama hepsi bunun bedelini çok çok ağır bir biçimde ödeyecekler .
bu halk intikamını çok feci bir şekilde alacaktır cunku bıçak kemiğe dayanmıştır herkes ayağını denk alsın .
2013 dünyasında darbe oluyor ve demokrasi diye göt yırtanlar seyirci kalıyor !
senin darbeyle getireceğin demokrasinin ben anasını avradını .
al bi tarafına sok o demokrasiyi .
bize akp nin demokrasisi yeterde artar bile .
demokrasi diye kuduranların demokrasilerini de göryoruz çok şükür kıyas yapmasını geçde olsa öğrendik milletce .
bakıyoruz demokrasi diyenler polise molotof atıyor darbe istiyor sokarlar öyle demokrasiye aynen seçimlerde soktukları gibi bir daha sokacaklar o demokrasiye .
demokrasi diyenlerin hallerine harektelerine ve yaşam tarzlarına bakarsanız zaten o dedikleri demokrasiye lanet okursunuz tabi menfaat göz etmiyorsanız .
darbeden menfaat elde edeceğini sanan zavavllı aciz varlıkların zaten yatacak yerleri yok allah da onlardan bunun hesabını elem verici bir şekilde soracaktır inşaallah .
bu millete çektirdiklerini onların yanına elbette bırakmayacaktır .
allah daima mazlumun yanında olmuştur zalime ise süre vermiştir bunlarda artık o süreyi doldurdular .
olacak olan büyük savaşdan sonra her şey düzelecektir ve dünyada rahat bir nefes alacaktır .
ne kadar allah düşmanı varsa hepsi bitecek saman çöpü gibi rüzgarda savrulup gidecekler .
yüklendikleri onca günah ve mazlumun ahı ile birlikte .
başbakanımız ne güzel dedi sandıklar demokrasinin namusudur diye ancak muhalefet namussuz şerefsiz heysiyetsiz bunu nereye oturtucaz ?
adamlar namusu bilseler şerefi haysiyeti bilseler zaten dünyada sorun kalmayacak ki !
oyla iktidara gelemeyen her türlü yola başvuracaksa ee dediğim gibi sokarlar öyle demokrasiye !
ne güzel memleketmiş ya sandıkdan çıkamayınca soluğu molotof imalatında al zekaya bakarmısınız zekaya !
sonra diyolarki halk bizi seçmiyor ne yapalım ulan karı pezevengi işe yarar bir çözüm getirsene halkın nefretini kazanacağına kibirini bi kenara bırakıp
sevgisini kazanmaya çalışsana geri zekalı.
şmdi noldu atatürkün sandıkları kendi kendilerine kemalist diyenlerin g.tüne haşırt diye girdi .
seçme ve seçilme hakkı kemalistlerin g.tüne haşırt diye giriverdi çıkaramıyolar çıkaramazlarda .
geçenlerde bi tanesi atatürkde hata yapabilir demeye başlamıştı bile göreceksiniz yakında atatürkün a sını bile ağızlarına almayacak bunlar buraya yazdım .
kalkacaksın atatürkün zekidir çalışkandır dediği bu aziz millete aptaldır koyundur yobazdır gericidir diyeceksin sonrada halk bizi sevmiyor bize oy vermiyor diyeceksin utanmadan sıkılmadan . ulan sizi bu halde annenizden başka kim severki ? he severler ama sizin gibi menfaatci olanlar sever menfaat olduğu sürece o sevgi bile size çokta neyse.
sonrada seçilemeyince kancık karılar gibi zırlayacaksın iktidarın türkiyenin kuyusunu kazanların ekmeğine tereyağ süreceksin senin ben o beyninin kılcal damarlarına sokim afedersin etmesende olur gerçi .
aynı hatayı 2 kez yapana ahmak derler ulan siz her seçim aynı boku yemekten alamıyorsunuz kendinizi size ben söylenecek kelime bulamıyorum ki sövmekten başka .
savunayım diyorum yok bırakmadınız artık savunulacak tarafınızda kalmadı şerefsiz itler sizi dicem sokak köpekleri bile daha sadıktır yaşadıkları yerlere ve canlılara .
mısırda ordunun yönetime müdahelesi tahrirdeki devrimci isteklerin ve çoşkunun önünü kesmek için bir emniyet sübabıdır başkada birşey değildir. arap baharını abd ve yerli işbirlikçileri yaptırdığı gibi mısır ordusunun müdahelesine ve mursinin devrilmesinede abd icazet vermiştir. acaba mısır genel kurmay başkanı el-sisi'nin 1 hafta önce pentagon ile 2 kere görüştüğü biliyormuydu?
mursi ve islamcılar devrilmeyi hakettiler, tahrirde toplanan milyonlarca insan ekmek ve adalet mücadelesi verip mısırda baskı rejimini ve yabancı şirketlerin işgalini kaldıracaktı ancak ordunun darbesi sadece özgürlükleri kısıtlayan mursiyi yollayıp mısır halkının sömürülmesine neden olan yabancı şirketlerin varlığını ise bir kere daha güvence altına almıştır.
arap baharını dış güçler yapıyor diyen şahsiyetlere kapak olan bir harekettir. Madem arap baharını dış güçler tasarladı, seçimle başa gelen bir lideri neden indirdiler,?
Size acıyorum. dün söylediklerinizin bu gün arkasında duramayacak kadar düşünme özürlü insanlarsınız. Çoğunuz kendi idolojinize sahip olan şahsiyetlerin yalan yanlış beyanlarına inanıyor kendi çabanızla hiç bir şeyi düşünemiyorsunuz.
--spoiler--
(...) Müslüman Kardeşlerin, laik milliyetçi diktatörlükler altında onyıllarca baskı altında tutulmuş olmasına rağmen, içinden çıkan çeşitli radikal akımların peşinden gitmeyerek, barışçı ve giderek demokrasiye bağlı bir çizgi geliştirmeyi başarmış olması; halktan gördüğü yaygın desteği götürdüğü çeşitli hizmetlerle, diktatörlüğe karşı çıkmasıyla kazanması, bu umutları besliyordu.
MURSi HALKI KUTUPLAŞTIRDI
Ama ne yazık ki, bu umutlar gerçekleşmedi. Göreve geldiği gün, Bütün Mısırlıların Başkanı olacağını vaad eden Mursi, ne yazık ki giderek halkı (kendisinden yana ve karşı olanlar şeklinde) ikiye bölen, kutuplaştıran bir tavır içine girdi. Halkın şikayetçi olduğu temel, ekonomik sorunlara, işsizliğe ve yoksulluğa çare aramak yerine, dindar ama inancını kendi seçtiği gibi yaşamak isteyen bir halka kendi din anlayışını dayatmaya öncelik verdi.
YENi BiR "MÜBAREK" OLDU
"(...) Mursi, geçen kasım ayında çıkardığı kararname ile kendisine yeni anayasa kabul edilene kadar, yargı denetimini etkisiz kılacak ölçüde olağanüstü yetkiler tanımaya girişti. Yaptığı atamalarla askeri ve yargıyı yedeğine aldığına inandı. Aralık ayında, taslağı uzlaşma ile değil dayatma ile hazırlanan ve halkın sadece yüzde 32sinin katıldığı bir referandumla kabul edilen anayasa, ifade özgürlüğünü, kadınların ve azınlıkların haklarını kısıtlayıcı maddelere yer verdi. Bunlar, toplumdaki kutuplaşmayı tırmandırdı. Öyle ki Mursi giderek genişleyen bir kesimin gözünde Yeni Mübarek olarak görülmeye başladı; özgürlük yanlıları onu Yeni firavun ilan ettiler ve istifasını isteyen gösterilere başladılar.
MiLLi iRADENiN ÇEYREĞiNi TEMSiL EDiYOR
(...) Buna karşılık Mursi kendini milli iradeyi temsil ettiğine, bunun için her dilediğini, kimseye danışmadan, hesap vermeden yapabileceğine inandırdı. Oysa halkın sadece yarıdan az fazlasının (% 51,9) katıldığı bir seçimde, oyların yarıdan az fazlasını (% 51,7) almıştı, yani iktidarı sadece çeyreklik bir azınlığa dayanıyordu. Üstelik ona oy veren bu azınlık içinde, eski rejimin adayına oy vermek istemeyen özgürlük yanlılarının hatırı sayılır payı vardı. 13 milyon oyla seçilmişti, istifası için 22 milyon seçmen imza verdi. Sonunda kendi atadığı genelkurmay başkanı onu azletti, seçimlere kadar yönetimi yine onun atadığı anayasa mahkemesi başkanına verdi."
"Çıkarılacak temel ders muhakkak ki şu: Eğer seçimle gelen hükümete saygıyı tesis etmek istiyorsanız, demokrasinin seçimden ibaret olmadığı, temel hak ve özgürlüklere saygıyı da kapsadığı gerçeğini içselleştireceksiniz."
Mısırda askeri darbe üzerine Türkiyede yüzlerce yandaş biz darbeye karşıyız zevzekliğine başladı. Yetmedi satır satır kim darbeye karşı çıktı kim çıkmadı diye linç etmek için kurban aramaya başladılar, gidin Amerikaya dalın bize ne, size boş Osmanlı rüyaları satan Amerika, yiyen de siz, bana ne, Amerika Mısırda darbe yapmış bunun da acısını bizden çıkaracaklar, fail ortada:
Amerika, yiyorsa iktidarınız ve cemaatinizin şeyi hadi Amerikaya tek laf edin görelim, niye Mısır elçiliği önünde protesto ediyorsunuz ki sıkıysa Amerika Elçiliğine yürüyün.
Asıl sorun, demokrasiyi kullanarak ülkeyi ortaçağa hatta taş devrine götürmek isteyenlere karşı demokrasiyi kim nasıl koruyacak sorusudur.
Bugün ülkemizde sayıştay mecliste yok sayılmış meclis denetimi dışına çıkarılmıştır, yani kim yedi kim çaldı bilen yoktur, demokrasinin en köklü bu kurumunun iptal edilmesinden daha büyük darbe olabilir mi? Ve bu sivil darbe olurken, şimdi biz darbeye karşıyız diye korkudan salya sümük ağlayanlar nerdeydi?
Yetmez ama evetle Türkiyenin en temel hukuk ve hakimlik mesleği bir cemaatin eline geçmesi ve insanlığın üç yüz yıllık kazanımları bir çırpıda elimizden çıkıp bir islamcı ideolojik örgütün eline geçmesi sivil bir darbe değil miydi, o zaman keyifler gıcırdı, sesiniz soluğunuz çıkmıyor, liderinize vesayeti kaldıran Kara Davut cengaver kahraman romanları yazıyordunuz.
Şimdi birden ben darbeye karşıyım diye diye panikle kaçışanlar demokrasinin en temel ayakları olan bu kurumları safha safha elden çıkarken nerdeydi, dünya liderine(!) Keloğlan Keleşoğlan Davosta one minutle meydan okudu destanları yazıyordu.
insanların yaka paça tutuklanması insanların dinlenmesi insanların özel hayatlarının manşetlerde itibarsızlaştırılması insanlık için iğrenç bir darbe değil miydi, nerdeydiniz, Kasımpaşalıya yok yargıya böyle çizik attı yok anayasaya böyle kesik attı diye Ustura Kemal çizgi romanları yazıyordunuz!
Şimdi Mısırda darbeye güya karşı çıkarken ülkemizde insanlık, insan hakları, hukuk, özel hayat, bu kadar darbe yerken nerdeydiniz, halkın vergisiyle ekranları gasp edip sabahlara kadar marul suratlarınızla kahkahalar atıyordunuz!
bu sözüm ona demokrasi aşığı sayın yazarlarımız mübarek'i devirmek için meydanlara toplandığında alkışladıkları devrimci mısır halkını, emekçileri ve ezilen sınıfları mursiye karşı ayaklandıklarında neden ''darbeci, marjinal ve halk iradesine saygı duymayan statükocular'' diyerek tasnif ediyor?
demokrasi bir paradigmadır ve mısırda olan 27 mayıs ve 28 şubatta türkiyede olanın aynısıdır. mısır halk ihtilaliyle başlayıp sonu ordunun postmodern darbesiyle biten bir devrim gerçekleştirmiştir.
katar dahil arap birliği ab ve abd yeni yönetimi tebrik ettiler ve desteklerini açıkladılar ama bizdeki lümpen muhafazakar kişilik bozukluğuna sahip bağzı yazarlarımız ve stratejik derinlik diye diye; amerikan bombalarıyla evlatlarını kaybetmiş bağdatlı anaların feryatları arasında yokolan davutoğlu cenahı bu yapılanlar demokrasiye bir müdaheledir diye ağlamaya başladılar.
muhalefetin boykotuyla ancak %46 oranında katılımın olabildiği bir seçimde %52 oy alarak toplamda halkın 1/4'ünden daha az destek sahibi olan mursi ve şükerası mı halkın demokratik yollarla seçtiği hükümet oluyor?
demokrasi demokrasi diye ağlayanlar acaba müslüman kardeşler ve taliban'ın ortak açıklamayla mısır halkının bağrından çıkmış kendi ordularına cihat ilan ettiklerini; şiileri, hristiyanları ve muhalifleri bombalı saldırılarla yok edeceklerini açıkladıklarını biliyorlar mı acaba?
nerede bir gerici akım, boş bir hareket, komprador ve embesil bir siyasi islam tezahürü varsa bu 2.cumhuriyetçiler ve beyinlerinin tek bir metreküpü dahi kendilerine ait olmayan yobaz kalabalık işte gerçek demokrasi ve halk iktidarı budur diyerek üstüne atlıyorlar.
bugün akepe ve müslüman kardeşlerin savunduklarını iddia ettikleri islamcılık düşüncesinde demokrasi yok zaten. tahrirde halk iradesini görmezden gelerek gerici akımların karanlık davalarına ortak olan komprador göt yalayıcıların sonu iran islam devrimi sırasında mollalarla birlikte şaha karşı savaşan tudeh'li komünistlerden daha hazin olacaktır.
Mursinin seçimle geldiğinde ısrarlı olan zevat, Mursinin iktidar olduğu bir yılda neler yaptığını neden hiç sorun etmiyor? Durum gayet açık. Mursi tüm devlet kurumlarına kendi yandaşlarını yerleştirmek dışında, halkın talepleri doğrultusunda tek bir adım atmadı.
işsizlik, yoksulluk, açlık, ve sefalet derinleşirken, insanlar çöp dibonlarından karın doyurmaya çalışırken, kazalar tam bir katlima dönüşürken, elektirik kesintileri sıradan hale gelirken, sınırlı özgürlükler de ortadan kaldırılırken, rejim hızla şeriat rejimine, tek adam diktasına dönüşürken, halkın bu kepazeliği uzaktan seyretmesi, gelecek seçimleri beklemesi mi gerekiyordu? Seçimle gelip, seçimle gitmeli diyenler, seçimle nasıl gelindiğini de sorun ediyorlar mı?
Seçimlerin ahmakları aldatma dışında bir şeye yaramadığını biliyorlar mı?
Artık kesin olan bir şey var: Burjuva uygarlığı gününü doldurdu. Brezilyadan Türkiyeye, Mısıra ne zaman nerede patlayacağı meçhul kitle kalkışmaları sıradan bilinen şeyler değil. Aracın rotasını, şeylerin seyrini kalıcı olarak değiştirme istidadı taşıyan, dolayısıyla yeni bir uygarlığın habercisi olan büyük depremler.
Birinci Tahrir kalkışmasında ordu halk hareketine müdahale edemedi. Müdahale etmekten çekindi. Bölünmekten korktuğu için. Zira devrim anlarında hiç bir toplum kesimi yükselen dalganın dışında kalamaz. Buna bürokrasinin bileşenleri de dahildir... Bu sefer iki taraf arasında yatıştırıcı rol oynamak üzere sürece müdahale etti.
Böylece konunumu bir süre daha korumayı amaçlıyor. Dolayısıyla Mursi bir darbeyle değil, halk hareketiyle uzaklaştırıldı. Bu, Mısırın geniş emekçi kitlelerinin büyük başarısıdır. Bu hareti küçümsemek, itibarsızlaştırmak için darbe söyleminin çok kullanılacağı anlaşılıyor.
Bizde sürüler halinde televizyonlara çağrılan Müslüman Kardeşler muhibi konunun uzmanları, bıktırırcasına seçilmiş bir başkana ve hükümete yönelik kitle tepkisini, halk iradesine karşı bir darbe olarak sunmak için yarışıyorlar.
Halkın kendi iradesine, kendi kendine karşı olması mümkün müdür? Halk oy atmaya giderken iyi de, iktidara karşı gösteri yapınca neden darbeci sayılıyor? Kaldı ki, katılımın %46 da kaldığı bir seçimde oyların % 52isini alarak başkan seçilen Mursi, oy hakkına sahip olanların dörtte birden azıyla o makama getirilmiş demektir. ikincisi seçimlere hile karıştırıldığı da cümle âlemin mâlumuydu... Dolayısıyla halk iradesi safsatasının da bir karşılığı yok.
katılımın %46 da kaldığı bir seçimde oyların % 52isini alarak başkan seçilen Mursi, oy hakkına sahip olanların dörtte birden azıyla o makama getirilmiş demektir. ikincisi seçimlere hile karıştırıldığı da cümle âlemin mâlumuydu... Dolayısıyla halk iradesi safsatasının da bir karşılığı yok.
Bu kalkışma, özü itibariyle kapitalizme, emperyalizme, siyonizme karşı bir harekettir. Göstericilerin taşıdıkları afişlerde Mursi ile birlikte ABDnin Mısır büyükelçisi Anne Pattersonun resmini üzerine de çarpı işareti konulması, ABDye yönelik nefretin dışa vurumudur. Mısırın emekçi halkı emperyalist hesapları ve Müslüman Kardeşlere dair yaratılan efsaneyi boşa çıkardı. Velhasıl Müslüman Kardeşler ideolojik savaşı kaybetti, karizmaları çizildi...
Geniş halk kitleleri ikinci ayaklanmada birinciden daha güçlü tepki vererek, kaldığı yerden yoluna devam edeceği kararlılığını ortaya koydu.
Birinci Tahrir devriminden yaklaşık iki yıl sonra ve Müslüman Kardeşler iktidarının birinci yıl dönümünde, işçi, emekçi, kadın, genç, çocuk, her yaştan 16-17 milyon insan, Mısırın tüm kentlerinde tekrar sokaklara döküldü. iki yıl önce Mubareki iktidardan kovduğu gibi, bu sefer de Amerikancı Müslüman Kardeşler iktidarına son verdi.
Zira Mursi iktidarı Mubarekin yolundan gidiyordu. Mısır halkı böylece özgürlük, sosyal eşitlik ve demokrasi mücadelesinde kararlı olduğunu bir kere daha dosta-düşmana gösterdi. Müslüman Kardeşler 1928 yılında kurulduğundan beri, ilerleminin, özgürlüklerin, seküler değerlerin ve demokratikleşmenin karşısına dikildi. Başlarda ingiliz istihbaratı, 1950 sonrasında da Amerikalılar tarafından desteklendi, araçlaştırıldı ve kullanıldı. Hiç bir alternatif toplum projesine sahip değildir.
Söyledikleri tek şey: Çözüm Islamdadır... Bu kafayla insanların yüz yüze geldiği sorunlar çözülebilir mi? ilk kurulduğu yıllarda Mısırda seküler, ilerici, ulusçu, demokrat, sosyalist, komünist ve anti-kolonyalist hareketlere karşı kullanıldı. ikinci emperyalist savaş sonrasında da ABD tarafından araçlaştırıldı. Dine gönderme yapsa da dinle ilgisi retorikten ibarettir. Neoliberal teokrasinin timsali olan bir siyasi hareketin Mısır halkına teklif edeceği bir şey olabilir miydi?
neresi haklıdır be. şimdi akepeli diye yapıştırır biri. darbe darbedir ve haksızdır. nursi darbe için elinden geleni yapmış olsun darbe darbedir ve demokrasiye tecavüzdür.
