Yenge diye bağırarak trabzon a koşma isteği doğurur insanın içinde. Sabah sabah canımın çektiği ve yengeciğimi özleten yöresel Karadeniz yemeği. Kahvaltı için 10 numara.
Bayram namazına giden erkekleri beklerken evin hanımının hazırladığı bayram kahvaltısının en nadide en lezzetli öğesidir. Bu sebeple küçükken her sabah bayram sabahı olsun istemişimdir.
babaanne ellerinden yenesi mısır unlu peynirdir. Tabi peyniri de özeldir.
uzungöle gidildiği vakit, göle muntazam şekilde dizilen yerlerde yapılan yöresel muhteşem ötesi tat ihtiva eden trabzon şeysi. ölmeden önce tadılması gereken 10 şey arasında söyleniyor. bende işvicreli bilim adamlarının yalancısıyım.
gecenin bi vakti canının çektiren yemektir. üstteki entryde de belirtildiği gibi asıl adı muhlamadır. giresunda bi yediydim ki eneeeem bak yine çekti canım ehüeheh.
orjinal adı yani karadenizde kullanılan adı muhlama olan, karadenizli olmayan ya da kibarımsı karadenizliler tarafından mıhlama olarak telafuz edilen yemek.
sıcak köy ekmeğiyle, lokma tavaya daldırılmak suretiyle yenmesi en makbulüdür. sofradan kaşığı çatalı atınız efenim bunu yerken. parmaklarınız ikinci boğumlarına kadar yağ olana dek abanınız lokmaya, zira en son o parmakları şlulup şlulup diye yalamak işin en keyifli yanıdır. he bide tavadan ağzınıza kadar uzayan peyniri dilinizle koparmak var ya.. of diyorum başka da bişey demiyorum.
