tek cümle ile ''çalış, çalış ve sonra tekrar çalış ve oku'' boş iş değildir. bir bilgi verilmelidir bu konuda. bir gitarın tamamen ustası olabilmek için seneler ve okullarda aslı on bir sene harcanmalıdır. müzisyenim demeden önce bi düşünün derimdir.
belki bu gidişle olacağım meslektir. yıllardır beni bırakmamış tek alışkanlığım müzik. neler neler değişmedi ki...
şimdi bir beste yapıp youtube a koyacağım. ciddi ciddi vokal bateri bass hepsini ben yazıyorum.
eğer piyasada tutunabilir isem nispeten rahat bir yaşam beni bekliyor. geçim sıkıntısının olmadığı. dünyayı gezip, farklı tatlar tadıp, bol bol kitap okuyup, birsürü kızla takılıp, birsürü kült film izlemek için hiçbir acelemin olmadığı bir hayat...
Eğer bir sahne adamıysanız aynı zamanda iyi bir oyuncu olmayı gerektirir.
Mesela diyelim ki eşinizden ayrıldınız ya da bir yakınınız öldü ama sahneye çıkmak zorundasınız bir hafta sonrasında.
Yüzünüze koca gülücükler takındığınız bir maske ile negatif enerjinizi hiçbir şekilde seyirciye yaymamaya ve güçlü gözükmeye çalışırsınız.
Bunun haricinde zaten yüzünüzde bir maske varsa bile oldukça enerji dolu hareketler sergileyerek o herkesin sizleri görmek istediği karaktere bürünmelisiniz.
Siz şimdi müzisyen deyince beş para etmez pop müzik ya da rap müzik yapan varoş düşünceli şarkıcıları düşünüyorsunuz herhalde ama o işler o kadar kolay değil çünkü onlar gerçek müzisyenler değiller.
Böyle adamlar için çok iyi örnekler var doğduğum topraklarda lakin. Mesela Can Uzunallı.
Adamın sahnede yansıttığı karakter ile dışarıda takındığı kişilik arasında inanılmaz büyük bir fark var. Fakat bunu kendisini tanıyana kadar anlayabilmek oldukça zor.
Düşünüyorum da güzellik veya zenginliğe öyle haddinden fazla itibar etmişliğim, kıskançlığım olmamıştır, yani imrenmişimdir elbette ama geçici anlık bir heves etmisliğin ötesine geçmedi. Ama kendimi bildim bileli turist rehberlerine ve müzisyenlere içten içe imrenir ve hatta kıskanırım hala.
