tam olarak pink floyd'un pulse konserindeki comfortably numb şarkısının gitar solosu kısmıdır. hatta multiple orgazm'dır. hatta adeta bir çoklu orgazmdır.
70s ve 80s ile kaliteli boşalmaların sizi beklediği, erken boşalmamak adına 2000 lerden uzak durulması gereken mevzudur. leonard cohen ve freddie mercury ile bulutların ötesi garantidir.
metallica'nın nothing else matters adlı piyasa olmuş parçasını dinlerken, bütün şarkı boyunca sakin sakin duran bünyenin, o sonuna doğru gelen 'yeaaaaaaaaahh' narasını duyduğu andır.
under pressure'da freddie mercury'nin "give love, give love, give love, give love" diye haykırdığı kısım. we are the champions'da yine freddie mercury'nin son kez "and we'll keep on fighting till the end" kısmını söylediği o 3 saniye.
filmler de güzide soundtracklerden dolayı hissedebileceğimiz durum.
aynı etki pianoda moonlight sonata çalarken oluşabiliyor.
farklı bakış açısını düşünüp 'secret of my success' filminden sahne çalmak gerekirse:
yan tarafta sevişen çiftin seslerine orkestra şefi gibi el sallayıp ritim tutmak da müzikal orgazmın bir çeşididir.
