pop müzik günlük tüketilen bişey, malumunuz.
e öyle oluncada özellikle sözler konusunda ve dahi müzikler konusunda bir tıkanmışlık, bir tekrara düşme söz konusu. artık çoğu parçayı giriş müziklerinden tanıyamıyoruz. birbirlerine çok benziyor.
özellikle sözler konusundaki tıkanmışlığı aşmanın en kolay yolu türk sanat müziğine başvurmaktır.
türk sanat müziği bu konuda bir okyanus ne okyanusu cosmos ya cosmos.
1 milyon tane şarkı vardır hiç birinin de sözleri birbirine benzemez.
bi pop şarkılarındaki, sana şans tanıdım, ben seni mahvedicem, beni boynuzladın intikamım acı olacak, ben takmam, ben yıkılmam tarzı sözlerindeki basitliği düşünün;
bir de tsm şarkılarındaki, gelse o şuh meclise, yine bir gülnihal aldı şu gönlümü, maziyi nasıl taşlarla çizmişse denizler, gönlümde yaşayan lacivert kanatlı kumru olsaydın cümlelerindeki derinlik ve duyguya bakın.
bir tane sanat müziği şarkısındaki cümlelerle 10 tane felan pop şarkı yapılır.
batı popundaki rezilliğe hiç değinmiyorum. adam evde makinaya çamaşırları atışını anlatıyor ve buna şarkı sözü diyorlar. tam bir rezalet.
