bu aralar gizli saklı gerçekleştirdiğim eylemdir.öyle bi şarkı var ki sevdiğimi kendime bile itiraf edemiyorum bunca yıl boşuna mı bu kadar müzik birikimi yaptım diyorum , herkes uyuduktan sonra dinliyorum , olurda kulaklık telefondan çıkar ses dışarı yayılır diye korkuyorum arada.işte o şarkı ; http://fizy.com/#s/3wkkrf
günde rahatlıkla 4-5 saatimi ayırdığım eylem. çoğu zaman aynı şarkıları dinlesem de, yeni bir şarkı dinlemeye başlayınca, yeni bir dünya keşfetmiş gibi hissediyorum kendimi. her şarkının kendine özgü bir hikayesi olduğunu inanıyorum. bu yüzden her şarkıda onu yapanın, yazanın neler hissettiğini düşünürüm hep.
150 şarkı var yaklaşık telefonumun hafıza kartında. sürekli onları dinliyorum. ayda 5-6 şarkı ya eklerim ya eklemem.
2-3 gün sürekli dinlediğim şarkı oluyor. sıkılıyor insan haliyle ama aradan bir süre geçiyor ve o şarkı yine denk geliyor. tekrar aynı zevki alıyorum.
bateri çaldığım için hep müziğin alt yapısını dinlemeye dikkat etmiyorum, artık alışkanlık oldu sürekli orasını dinleyip şarkının ana fikrini kaçırıyorum. * ister istemez sözlerde bir süre sonra beynine yerleşiyor zaten.
artık beni yoldan görenler kulağımda kulaklık olmayınca merak ediyorlar öyle bir hale büründüm iyice. otobüste, okulda, evde, yolda kısacası bulduğum her yerde müzik dinliyorum. bir gün ölürsem kulağımda kulaklık varken araba çarpar ondan ölürüm. yoksa bu sıralar düşünmüyorum pek. *
Muzik dinlemek bir tur ruh terapisidir. Cozumsuz dertlerin dermani niteligindedir. Muzik tarzi insan hakkinda size apacik bilgiler verir. Genc oldugu halde halk muzigi dinleyen insandan zarar gelmeyecegi kanisindeyim.
