Lise 2'deyiz. Müzik dersine lisede ilk girişim, o zamana dek de müzikle pek alakam yok. ilk hafta gelmediğim için hocamız istiklal marşı söyleterek sesimi ölçmedi, iki arkadaş sınıfın dışına çıktık istiklal marşını tonsuz falan yardırıyoruz sırayla. Hoca sende çok iş var ya diyerek bir güzel gülmüştü bana. O gün bu gündür hayatıma müzik girdi. Barlarda cafelerde çaldım, çok zevk aldım. Saolsun o derin iz.
aklımda kalan tek şey müzik dersinin olduğu gün boyu tenefüslerde hiçbir zaman ahenkli bir şekilde çalamayacakları o flütleri sik gibi ağzına tutmuş onlarca arkadaşın çabalayışı sırasında oluşan kıyametvari korodur.
ben müzisyen doğduğum için her boku çalardım. beceriksiz arkadaşlar sağolsun şeklen çok beğendiğim o kulaklarıma özenle tecavüz ederlerdi. terbiyeliydik tabi "bi kesin amk" gibi bir şey de diyemedik.
en son bir köşede dizlerimi toplayarak yere oturmuş ve saçlarımı ellerimin arasına almış ileri geri sallanıp titriyordum sanırım.
gerçekten izler derindir. mesela lisede çaldığınız bir parçayı yıllardır çalmamanıza rağmen elinize flüt aldığınızda şıp diye çalarsanız. şaşırırsınız.
öğretmenin liste sırasına göre herkese flüt çaldırmasından kaynaklanır. o bekleme safhası insanı çıldırtır ama asıl olan flüt çalınan andır. parmaklar falan kitlenir. bir de bazı allahsız öğretmenler liste sırasını takip etmez, karışık olarak seçerdi. ölüm anasını satayım.
