benim okuduğum ilkokulda bir müzik öğretmeni nedense 1 aydan fazla kalmadığı için başka bir hoca gelir "sırayla şarkı söyleyin, ben dersime gidiyorum arada kontrol edeceğim sizi" deyip giderdi. biz salaklar da (tabii ki bir numaralı salak ben oluyorum) hoca gelecek korkusuyla tahtaya çıkıp sırayla şarkı söylerdik. en çok ben söylerdim ve hayır, hoca hiç gelmedi.
bir itiraf: petek dinçöz'den foolish casanova'yı söylemiştim ve tüm sınıf alkışlamıştı.
ben o nesilden değilim. hiç unutmam lise 3 ve 4'de müzik dersim hep bir gelirdi, sebebi de müzik söylememem. abi istemiyorum işte zorla mı amk? yemin ediyorum resim, müzik gibi hiçbir boka yaramayan dersler neden var hiç anlamıyorum.
zaten bizim lisedeki müzik hocası hırtın tekiydi. ayrıca bir kaç kez sınıfta kürtçe müzik açma cesaretine kalkışmış, lakin gelen tepkiler üzerine sike sike kapatmıştı.
hep yüz alırdım. gerçi çoğu kişi alırdı.s yaa özledim şimdi bak. çekinirdim filan ama beni sevmeyen bana gıcık davranan bir çocuk vardı tam önümde otururdu müzik odasında ama bir gün o gıcık çocuk ben şarkı söylerken gülümseyip beni izlemişti. hatta güzel şarkı söyledim diye tebrik etmişti beni ?! şaşırmış ve mutlu olmuştum. şimdi bile aklıma ilk onun yüzü geldi hım.
