Bir müslüman ın böyle korkusu varsa bunu ılmen gidermeli, aklını kurcalayan şeyin cevabını bulmalıdır. Cevabını bulduğu halde hala böyle bir düşünce aklına geliyor ve bu düşüncenin varlığından rahatsızlık duyuyarsa bu hal evhamdır. Yani dışardan gelen kuşku, takıntıdır. Kişiye ait değildir.
Müslüman dediğin zaten Allah'ın varlığını kendi varlığı gibi kesin bildiğinden , böyle agnostik bir düşünceye hiç girmemiştir.
Ki diğer benzer illüstrasyonlara da iltifat etmez !
Gerçek olmayan korkudur.
Yoksa yoktur.
inanmayan için söylüyorum, varsa eğer, yaptıkların yada yapmadıklarından dolayı cehenneme odun olursun, eğer yoksa, o zaman da toprak olursun, peki senin derdin ne?
inanıyorsam kendime, inanmıyorsan kendine.
(bkz: ateistin allah'ın varolması ihtimalinden korkması)
Maalesef böyle bir korkumuz yoktur. Zira bir sayfadaki harfleri toplayıp, avucumuza alsak ve bu harfleri bir boş sayfaya firlatsak, ilk sayfadaki yazıyi olusturacak sekilde gelme olasiligi bile trilyonda birken,
Bu varlık ve ahengin, ne sebeple oldugunu da bilmedigimiz bir patlama nihayetinde tesadüfi olarak olmadığına inanmayacak kadar zekiyim.
ihtimal dahilinde olması neden korkutuyor?
çünkü şimdi müslüman bakıyor, ben yıllarca eğilip kalktım, hacca gittim, oruç tutup aç kaldım, bir sürü şeyden kendimi uzak tuttum şimdi diğeri hiçbir şey yapmadı, onla ben bir miyim?
işte bu çok önemli ve hassas bir konudur. sen şimdi burada allah yok din yalan değince bunlar ben şimdi boşa mı eğiliyorum diyorlar.
şimdi onlara empati yapabilmeleri için örnek vereceğim.
mesela hristyanlık islama göre bozulmuş bir din ve hrisityanlar cennete gidemeyecek, diyelim sen doğrusun müslüman, şimdi bu hrisityan gece gündüz rab isaya dua etsin, pazarları kiliseye gidip ayinini yapsın, ne biliyim sadaka versin, istavroz çıkartsın, vaftiz olsun bir duş alsın falan filan.
şimdi ona bakarsak bu da yıllarca boşuna ibadet emiş olmuyor mu?
hemide bu ibadet ettiği halde üstüne bide cehennemde yanacak vay amk.