ne pakistan depreminde, ne gölcük depreminde, ne pakistan selinde, ne malezya depreminde, ne malezya tsunamisinde hiçbir müslümanın ölmemesidir, yani bir müslüman asla kat'a bir felakette ölmez, ölenler ateisttir hep. peki bu müslüman ülkeler ne bok yemeye yardım isterler felaketlerden sonra, sırf para kazanmak için, böyle de çakaldırlar, sen ölmeyeceğini biliyorsun ya, salla anasını satayım yok deprem oldu yok sel oldu yardım edin, sonra o paralarla geçiniyorlar.
not: gölcük depreminde evi yıkılan, senirkent'teki selde önünden evler akan biriyim, beyinsiz eleştirilere iğnelemedir, şu başlıklardan ve entrylerinden esinlenilmiştir:
gölcük depremi unutuldu mu? ya dinar?
burada ölen insanlarımızı unutup saygısızlık edilmemesi gerekmektedir. ölen insanlar ateistler miydi? dinar en tutucu şehirlerimizden biridir.
Ölürken din ayrımı olduğu düşüncesi saçmadır. Yoksa hepimiz ölümsüz olurduk. Tek sorun vadenin gelip gelmemesidir. Sonuç olarak nasıl yaşadığımız, ölümden sonraki kısmı ilgilendiren bir durumdur.
insanlar ölüyor, yani bildiğin yok oluyor. burada belki annesi, babası ve ailesinden, tanıdıklarından kaybeden insanlar olabilir ve konuşulan şeylere bakın. ateist ölmüş, müslüman ölmüş. yazık.
