saçmalıktır. saygı tüm insanlara, doğaya, yaşama duyulmalıdır zaten. müslüman kişinin kendisini diğerlerinden üstün görmesi, dolayısıyla daha fazla saygı beklemesi onun müslümanlığının fasa fiso olduğunun açık kanıtıdır.
bu istek sadece ve sadece islamın özünü teşekkül eden faşizm'dir.
bana bir tane, bilim-teknoloji üreticisi, muciti müslüman-islam ülkesi gösterin. şu anda entry girdiğimiz pc'den tutun tüm teknoliji, yahudi-hristiyan icadıdır. neden?
insan başkalarından saygı beklerken çuvaldızın ucunu sürekli etinde hissetmeli. Alay etmek, aşağılamak v.s. bir düşünce açıklama şekli değildir ve karşılığında da saygı gösterilmesi beklenmez. Hele düşünce açıklama dediğimiz şey art niyetli ve karşıdakini yaralamaya yönelikse zaten ortada saygıdan eser kalmamıştır. Bizde de inançların tartışıldığı çoğu ortamda bu oluyor. Karşılıklı alay etmeye dönüyor iş. Aslında inançları tartışmak ne kadar akıllıca bir şey sorgulamak lazım. Çünkü iki tarafında haklı nedenleri ve soruları vardır. (Hindistan da ineği kutsal sayan insanlarında haklı nedenleri vardır.) Çünkü 6,45 yayınlarından adını hatırlayamadığım bir kitabın girişindeki toplantı notlarında yazdığı gibi "Her zaman bir fazladır soru sayısı cevap sayısından." Aslında sorun inançlara saygı sorunundan daha geniş bir halde. işte, aşkta,trafikte,okulda, evde, otobüs sırasında, bakkalda her yerde bu sorunu yaşıyoruz. Gün içine kaç kişi size saygı gösteriyor kaç kişiye saygı gösteriyorsunuz! Bugün ülke çapında yaşadığımız onca sorunun temelinde de saygısızlık yok mu size? Türbanlıların okula girememesi, alevilerin Cem evlerinin resmi statüde olmaması, Gayri müslimlerin durumu, ateistlerin toplum dışında kalması inanca saygısızlık değil mi, Kürtlerin anadilde eğitim alamaması dile saygısızlık değil mi, kadınların tavuk gibi kesilmesi, evlere kapatılması, sadece erkeğin dilediği gibi seks yapması kadınlığa saygısızlık değil mi ve eş cinsellerin linç edilmesi cinsel tercihlere saygısızlık değil mi? Sürekli koca gövdemiz açıkta kalırken kafayı kuma gömen, pisliği halının altına süpüren bir toplumuz. Henüz elimize hiç çuvaldız almadık. işin kötü tarafı biz çöpleri halının altına süpürmek için insanlar öldürdük, öldürüyoruz; hayatlar kararttık ve karartmaya devam ediyoruz. Ama kafamızı kuma gömüpte açıkta bıraktığımız kıçımız fazla üşüdü. Artık karnımız ağrıyor. Ve yirmi yıl kadar sürecek bu karın ağrısı sırasında ne yazık ki daha çok insan öldüreceğiz ve çok hayat karartacağız. Ve yirmi yıl sonra saygı duymayı öğrendiğimizde alay edip aşağılamanın bir düşünce olmadığını anlayacağız.
zorunluluk falan yoktur. herkesin kendi bileceği iş. saygı gösteren saygı görür, itlik yapan da ite edilen muameleyi görür. ondan sonra siz ağlıyorsunuz, müslümanlar eziyor, çiziyor diye...
saygı ile itaat karıştırılmamalı. savaşın bile bir saygı çerçevesi vardır hiç bir savaşta buna uymak bir zorunluluk değildir uyan vardır uymayan vardır.saygı insanın kendine biçtiği değerdir. bu yüzendirki karşındakine saygı duymak zorundasın.kimse sana savaşma diyemez.inançların savaşmanı söylüyorsa bunu yaparsın tartışamazsın.
öncelikle genellemelerden mümkün olduğunca kaçınmak lazım. zira peşi sıra ön yargıları da beraberinde getiriyor. çevremizde ya da toplumda gördüğümüz, eksiklikler barındıran yanlış örnekleri, tek bir noktaya kanalize etmek, en başta adalet duygusunu yaralayan bir tutum olur. çevremizde bize saygı göstermediğini düşündüğümüz ve müslüman olarak tanımladığımız insanların varlığını, tüm müslümanlara mal edemeyiz. zira ben, işte o mal edilemeyecek müslümanlar sınıfında yer aldığımı düşünüyorum ve haksızlığa uğradığıma inanıyorum şu aşamada. benim düşünce sistemimde; terör, şiddet ve hakarete başvurmadığı sürece, her insan istediği konuda fikrini ve düşüncesini ifade etmekte özgür olmalıdır. saygı, işte tam da bu noktada devreye girer. fikrine, düşüncesine katılmadığımız insanları anlamaya çalışmak ya da en azından onları olduğu gibi kabul etmek gerekir. aksi durum, şiddet diline kapı aralamaya sebep olur. şiddet dili de zamanla keskinleşerek, bizatihi şiddete vize verir. sonuç olarak, elbette ki birbirimizi sevmek zorunda değiliz, ama birlikte sağlıklı bir toplum olarak yaşayabilmenin temel kuralı, saygıdan geçer. şüphesiz ki, karşılıklı saygıdan.
çağdaşlığa bağlayanlar var.okuduğumuzu anlamadık sanırsam.adam parasıyla ekmek alır, arasına pipisini koyar, capsini alır, siteye koyar; malum yasakçı zihniyet gider siteyi kapattırır.bide oh çeker.ulan parasıyla aldığı ekmek, neyin kutsalı olabilir lan bu.e hıyar ağası, o zaman kurban bayramında hindular ağzınıza sıçsın bunu mu istiyosun.benim kutsalım senin kutsalın diye bölünmeyi iyi bişey sanan babalar kalmış, zevkle izliyorum onları.neymiş ekmek kutsalmış,inek kutsalımış odun kutsalmış.öpüyüm tüm kutsalını.
saygı ve zorunluluğun aynı cümlede kullanılması kadar saçma bir öneridir. saygı zorunluluktan ileri gelmez, tahammülden ileri gelir ki bu da vicdani bir meseledir.
sevgili sol frame. üzülerek görüyorum ki, monitörümle orantılı olarak solda sergilediğin yaklaşık 20 cm'lik uzunluğunun hiçbir işlevi kalmadı. ne akıllı bir müslüman, ne de cin bir ateist göremiyorum, damarlarında dolaşan kanda. öööylece si. gibi durmaktasın karşımda.
bir adet sıfat. bir adet kavram. bir adet yüklem. gelişigüzel bir şekilde hercümerç edilip, konduruluyor bir sinek gibi üstüne. sıfat, din ve siyasi oluyor genelde. kavram ise saygı, üstünlük, tahammül, demokratik hak vs. sürekli. yüklem için de çok eğlenceli şeyler var bu arada ; sorunsal ( sorun dururken,sorunsal da ne demekse artık ), zorunluluk ve -dır -dir -dur yargıları.
yahu sol frame. neren sol, neren frame, anlamakta güçlük çekiyorum. saygı mı duymalıyım bu işe ben ? ateist müslüman öldürmüyorsa, müslüman da ateist taşlamıyorsa, bunun adı saygı mı sana göre? ne diye açıyorsun müzeni bu müze-sevmez gezginlere? üstelik ücretsiz !
