bana ateist veya dinsiz olmaktan pek farklı gelmeyen bir şey. kılık kıyafet açısından, yaşam biçimi açısından fark edebiliyor ama insan inanabiliyor da inanmayabiliyor da. müslüman da insan, ateist de insan.
Hakiki müslümanların ticaret işlemlerini yürütürken son derece az ücret ve kazanç aldıklarını görürüz.
eğer şer'i yönden yasaklanmamış olsaydı-kendileri için bir ihsan yapılmasının başkaları için bir hile olduğu görüşündeydiler derdi rahmetli muşlettin amca.
150m ilerisinde yere yatmış, açlıktan, yokluktan, yoksulluktan, sefaletten kırılmış bir insanı görüp yardım edecek maddi olgunlukta olmasına rağmen “allah yardımcısı olsun” diyerek geçiştiren bir inanç sistemine dahil olmuş birey.
Lan kardeş, allah yardım etsin diyeceğine evinde pişen yemeğini paylaşsana, kalacak yer temin etmek için çabalasana, cebindeki o taptığın banknotlardan bir kısmını versene, hiç birini yapamadın madem yapacakları bilgilendirsene.
Bu davranışlar gittikçe daha belirgin, daha da kapsayıcı, gittikçe daha umut kırıcı olmaya başladı.
insanın insana yardım etmesi müslümanlık görevi değil insanlık görevidir. Biz insan olmadan müslüman olmaya karar verdiğimiz için bu inanç sisteminide kendi sorumsuzluklarımız yüzünden değersizleştirdik malesef.
Müslümanım dememek için değildi.
Cemaatlerinin ikbali için cemaat kimlikleri, dünyalıklar için edinilen kimlikler ve beslenen aidiyat yüzünden ''BEN MÜSLÜMANLARDANIM'' kısmı derece olarak alt sıralara düştü.
Olan buydu.
Oysa ki doğru yol tarifi Allah'a aitdi...!
