içinde olduğum durumdur. Evet kimliğin arkasında islam yazıyor ama 2 haftada bir cumaya gidiyorum. Müslümanlığımıza lafta dedirtmiyoruz, bir din alimiyle bile tartışırız ama iş uygulamaya gelince, daha ben gencim diyoruz.
Müslüman ama kime göre neye göre müslüman. Sünnilik mi gerçek müslümanlık vahhabilik mi? Şafilik mi fatimilik mi. Ama açıkçası şunu söyleyim. Hepimiz değilse de büyük çoğunluğumuz 2002'den daha az müslüman. AKP'nin gelişi ve uygulamalarıyla birçok samimi olarak inanan insan "bunlar dindarsa ben neyim" sorusunu sormaya başladı. Dinden uzaklaştı. Hırsızlıklara göz yumulması, adam kayırma, kafasına göre kendisine muhalifi hapse atma, taraftarınsa her suçuna göz yumma, olmayan olayları olmuş gibi anlatma, şatafat, müsriflik ve lüks içinde yaşarken millete tasarruf olun diyebilmek gibi birçok sebepten dolayı insanlar eskisi kadar inanmıyor. AKP dindar kimliği ile bu ülkede dine en çok zarar veren kurum oldu. Yalansa yalan deyin.
Bu devirde imam hatiplerden deist öğrenciler çıkmaya başladı.
Kısacası herkes kendine göre bir şeyler yaşıyor. Adam içki içiyor. Dini olarak günah olduğunu biliyor. Ama "en azından kuran kursunda erkek çocuklarını taciz etmiyorum" diyor. Ve o tacizci adama ve etrafına sorsan kendisini cennette görüyordur. Tabii bu durumda bu adam da "Bu cennete giriyorsa ben hayli hayli girerim" diyor.
Bir de kendini Allah yerine koyanlar var. Ramazanda oruç tutmuyor diye dayak yiyenler var. Sen kimsin kardeşim, kim verdi bu görevi sana. Kendini kimin yerine koyuyorsun. Adam "şeker hastasıyım" diyor yine de dayak yiyor. Rize de arkadaşın lokantadan çıkarılmışlığına , Erzurum'da çocuğa "at o elindeki çikolatayı" denmişliğine şahitliğim var. Halbuki şu zayıf imanımla mı kendini Allah'a şirk koşmanın ramazanda yemek yemekten çok daha büyük bir günah olduğunu biliyorum.
Hem hani biz hoşgörü diniydik, hani barış diniydik.
Yahu şort giydi diye kadını tekmelediler dolmuşta da adam ceza almadı.
Nerede bizim Yunus'un anadoluya has o naif müslümanlığı?
Ne demişti ?
Bir kez gönül yıktın ise
Bu kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi
elin yüzün yumaz değil
Yol odur ki doğru vara
Göz odur ki hakkı göre
Er odur ki alçakta dura
Yüceden bakan göz değil