insanı derin derin düşündüren durumdur. günde beş vakit namaz. otuz gün oruç. hadi, bunları yaptın diyelim. bir de gusül abdesti var. hristiyan olmak daha kolaydır. adamlarda gusül musül yok. banyolarını yapıp çıkıyorlar. burnuma su kaçıyor benim hep. insan bazen acaba din değiştirsem mi diye düşünüyor. madem cehenneme gitme ihtimali var, bari hristiyan olarak gidelim de cehennemde müslüman nüfusa katkıda bulunmayalım. ama, o da yemiyor işte. babam duysa beni çarmıha gerer. zor dostum zor. neyse. baba oğul ve kutsal ruh sizi kutsasın.
Sen namazı zorunluluk olduğu için kılıyor, orucu mahalle baskısından dolayı tutuyorsan sana tabiki zor gelir.
Biz ki yaradana aşık olmuşuz bize ne zor gelecek ?
Namaz kılarken kendimizi buluyor, orucumuzu aşkla tutuyorsak zorluğu inanmayanlaradır, bize değildir.
Sen resim çizmeyi seven birinin eline kalem verir şunu çiz dersen, o ona zor iş gibi gelir miymiş hiç ?
katıldığım görüştür. müslümanın imtihanı daha zor olur, allah kimin ne olduğunu bilse de adaletli olduğu için peygamberleri bile birçok zorluğa tabii tutar. inançlı bir müslüman için günde 5 vakit namaz, oruç, gusül vs. hiçbir şey.
din kardeşlerime gelsin;
"insanlar, inandık demeleriyle kendi hallerine bırakılacaklarını ve hiçbir imtihana çekilmeyeceklerini mi sandılar?" (ankebût-2)
bence gayet doğal ve kolay bir din, her boku yiyip sonradan dindarlık taslamak bunlarda, en yeni kafa kesme şekilleri bunlarda, çalıp ama çalışıyoruz demek bunlarda. her türlü pislik bunlarda. gayet kolay bence.
bu dünyada tüm yaşananların imtihan olduğunu açıkça belirten bir din için abzürd olan önerme.
"Andolsun, sizi korku, açlık, mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltme gibi şeylerle deneriz; sabredenleri müjdele. Ki onlara bir belâ eriştiği zaman: 'Biz Allah içiniz ve biz O'na döneceğiz!' derler. işte Rablerinden bağışlama ve nimet hep onlaradır ve doğru yolu bulanlar da onlardır." (2/Bakara, 155-157)