an itibarıyla yoğun yaşadığım bir duygudur. hayatın ızdırabını paylaştığımı düşündüğüm bir ruh yok artık. sonrasında hep yığınla söz. oysa müslüm sesinde ''vurmayın'' ne kadar insani bir durum belirteciydi. özledik be usta kimlerle başbaşa bıraktın da gittin sen...
kalkın lan ayağa ne pes ediyorsunuz.
hayat dediğiniz şey bir kavgadan ibaret.
acıtasyona yer yok.
her sik gelebilir insanın başına.
önemli olan tekrar ayağa kalkmaktır altta kalmak değil.
