her seferinde "müsait bir yer" demeye niyetlendiğim, ancak seri şekilde "müsait bir yerde indirir misiniz" olarak çıkmasına engel olamadığım geleneksel laf.
istanbul da, minübüslerde normal karşılanan fakat başka şehirlerde minübüslerde söylendiği zaman insanların hepsinin aynı anda size dönüp bakışıyla "noluyo lan" diyebileceğiniz minübüsten inme cümlesi..
hiçbir zaman "hayır" cevabıyla karşılaşamayacağınız bir soru. Oradaki "inebilir miyim?" ifadesi ilk görünüşte aldatsa da, o ifadede "incem, çek kenara" vardır ama kibarlıktan dolayı öyle söylenir. Şöfor de trafiğin durumuna göre "müsait bir yerde" indirir.
orta kapıyı da açacak mısınız arkadaşlar sorusunun bir başka versiyonu.
Neyseki kapı açıldı ve ardıma bakmadan uzaklaştım olay mahalinden. Nasıl bir cümle yapısıdır, nasıl bir ruh halidir.
-müsait bir yerde inebilirmiyim.
-benden sakladığın birşey mi var ?
-aa ne münasebet şöför bey
-hayır bir kibarlık bir kırılma filan
-aa manyak mı ne durdur arabayı inicem
-ha şöyle.
misal;
- "müsait bir yerde inebilir miyim?" diye kaptana* bağırdığınızda ya hemen durur, ya da ileride alacağı müşteri varsa ona yakın bir yerde durdurur aracı.
bazı kendini bilmez yolcularda, aslında tam da hönkürdüğü anda inmek ister. şoför uygun bir yer bulup durduğunda "geçtik kardeşim" diye çemkirir. be dallama! o zaman "burada indir" desene? arada bir şoföre de hak vermiyorum değil hani.
durduk yere sinir stres gastrit yapan söz. zaten söylerken ya hayır derse ne cevap vericem ulan sorusu aklın bir köşesinde kalıyor. o kadar dolmuş ahalisi arasında yerin dibine batmak da var işin ucunda. bir de söylerken dil sürtçmesi vardır ki akıllara zarardır.
(bkz: şaştım kaldım afalladım)
bazen hayata sorulandir. cevap alinamayan sorular listesinde birinci siradadir. "musait bir yerde inebilir miyim" dersin, hayat da minubus soforunden beterdir. indirmez senin istedigin yerde hic bir zaman. listenin ikinci sorusu da "hayat beni neden yoruyorsun"dur.
özellikle minibüs kalabalık ve minibüs içinde dinletilen müzik sesi sonlardaysa kendinizi yırtmanız gerekir bu cümlenin şöförün kulaklarına gitmesi için. ilk önce şöyle başlar olay:
-şoför bey inebilir miyim? (kendi bile zor duyar)
-inebilir miyim müsait bi yerde? (diğer yolcularda yardım eder)
+şoför bey inecek varmış..(hala duymaz)
-lan indirsene!*
bir de geçen gün bunu yaşadım. (bkz: müsaitte inebilir miyim?)
