yıllarca, akıcı, sular seller gibi konuşmakda hiç zorlanmayan laf ebelerinin, şimdilerde çoklu ortamlarda mürsel gibi tee'li hooop'lu kesik kesik konuşmaya çalışmaları ve espri patlatma girişimleridir.
bu espri girişim taklitleri kısa ama zorlu geçer. zaman akarken sözcük dilde pelte olur akmaz, akamaz. konsantre kaybı bu sürede had safhadadır. nihayetinde espri bittikten sonra şaşırarak içlerinden "ulan kekemelik de ne zor işmiş, way anasına" derler. empatinin tavanına vururlar.
özellikle çocuklarda görülen abukluktur. böyle dizilerin çocuklar tarfınca izlenmesi sakıncalıdır. rol model olarak alınması tehlikesi vardır hatta bırrakın çocukları embesil ergenlerin de farketmeden bünyelerini istila eden virüs gibidir bu dizilerdeki aptal karakterler.
