dahiyane beyinlerin işçi sınıfı gibi bir şey olsa gerek. düşünceler ve düşsel yaşanmışlıklar. inançsız birinin işini allaha bırakması gibi anlamsız ve peygamber denilen aracıdan medet ummak gibi. kapalı kapıların ardında bir umut küçük bir ışık parçası arayan gözler gibi. bazı bazı çaresiz bazense kin dolu.
mürekkebime kan damlamış oluk oluk kusuyorum kelimeleri. aslında yazamıyorum kustuklarımı bir kuş misali kustuklarımı yediriyorum en sevdiğime. bazen sadistçe bazense berraklığın nirvanası. bazen çocukluğuma doğru gitmek kanayan dizlerimi hatırlamak istiyorum. istemsiz topuzlu karyolam geliyor aklıma.
evet doğru diyor; 'büyüdük çünkü bok vardı' insani kederlerin aciz ve tiksinç yüklemlerini sırtlamışız. gamsızlık zaten en dertlilerin kullandığı maske değil midir ? pek tabi öyledir. bilmezler ki buralara gelene kadar ne derin yaralar aldı. heybesinde daha neleri var dökmediği. mimlenmemiş bakire düşünceler.
bu akşam mürekkebime kan damladı. döküntülere meyilim ondandır.
