mülhit

entry1 galeri0
    1.
  1. 1. dinsiz, îmansız. 2. doğru yoldan çıkmış.
    "onlara bâtınîler deniyor, zındıklıkla, mülhitlikle suçlanıyorlardı."
    (amin maalouf - samarcande [semerkant] 38. baskı sayfa: 110)
    1 ...
© 2025 uludağ sözlük